Nefretin Aşkı

Nefretin aşkını arıyorum,

Nefretin özlemini,

Nefretin umutlarını,

Biliyorum çok uzakta değil aradığım şey,

Aşkın nefretinde gizi aradığım asıl hikaye...

•••••••••••••••

      Okulun kötü gurubu Berke ve arkadaşları! Yine benim gurubumdan birini dövüyor. Yeter artık! Bu okula daha geçen sene geldiler ama hala bu okulda kimsenin bizden habersiz bir şey yapamayacağını öğrenemediler. Rüzgarı dövdükleri yere bizim gurubu toplayıp gittik. Onu dövmeyi bırakıp bizim karşımıza geçtiler. Rüzgarda ayağa kalkarak yanımıza geldi.

"İleri gidiyorsun Berke ya gurubuna çeki düzen verirsin ya da biz veririz." Dedim sakince.

" Minik Adacık bizi uyarıyor ha? Çok korktuk değil mi çocuklar?" Diyerek arkasındaki 7 kişilik gurubuna döndü . Guruptan bir kaç homurtuyla birlikte bize alaylı bir şekilde gülümsediler.

" Benim gurubumla sorunun ne bilmiyorum ama Berkecik bu sorunu gurup başkanları arasında halledebiliriz." Dedim Berkecik kelimesine vurgu yaparak. Birazda sesim yüksek çıkmıştı tabi.

Kaşlarını kaldırdı ve

"Bak Ada arkadaşların gurubuma bulaşmasın yeter."

"Siz bulaşıyorsunuz" dediğimde düşünür gibi yaptı ve

"Sanırım evet" dedi gülerek. Tam cevap vereceğim sırada Damla geldi ve

"Ada arka bahçede olay çıkmış bir bakın isterseniz." Dedi ve arka bahçeye koştu. Benim ve Berkenin gurubuda arka bahçeye gittik. İki çocuk kavga ediyordu.

"Durun beyler! Sorun nedir?" Diye bağırdım ama beni takan olmadı bile! Berkeler gelmeden önce bizim gurubun bir sözüyle karşımızda kedi gibi titrerlerdi! Tabi hal böyle olunca sinirlerim arttı ve " Kemale olanları ne çabuk unuttunuz!?" Diye bağırdım. Bunun üzerine tüm uğultular, bağrışmalar kesildi. Kavga eden iki kişi birbirinden ayrıldı ve hemen özür dilediler. ha şöyle adam olun canım :). Ben ve arkadaşlarım ordan uzaklaşıp sınıflara dağıldık. Ben en arkadaki boş sıraya oturdum. Lanet olsun ki bizim guruptan kimse benim sınıfımda değildi ve Berkecik le aynı sınıftaydım! Ama yoktu. Yani hep derse geç gelirdi. Nedenini aslında içten içe merak ediyorum ama soramıyorum işte.  ama bu sefer sorucam

    20. Dakikaya doğru sınıfın kapısı çalındı ve Berke içeriye girdi. Sert bir yüz ifadesiyle yanıma oturunca sınıftaki tek boş yerin benim yanım olduğunu anladım.

"Neden geç kalıyorsun?" Diye sorduğumda bana mal mal baktı ve cevapladı

"Babandan sonra sen mi okul müdürlüğüne başladın?"

"Ne alaka be sadece merak ettim."

"Etme o zaman"

"benim gurubumla sorunun ne?" Diye sordum ve yine aynı mal bakışından sonra cevapladı

"Gıcık oluyorum. En başta sana. Çok cıvıksin ve insana yapışıyorsun." Hah ben mi? Yürü git işine ya! Birde bana gıcık oluyormuş. Peh ben sana bayılıyorum sanki!!!

"Benim gurubumdan bir kişiye dahi zarar verirsen seni ve arkadaşlarını önce bir güzel benzetir sonra okuldan attiririm." Eh tabi insanın babası okuduğu okulun sahibi olunca. O değilde Berke bu sözüme çok kızı. Bunu sıktığı yumruk ve dişlerinden anladım. Dersin sonunda yani zil çalınca ben kitaplarımı topluyorken konuştu

"Bak Ada sana bulaşmayayım diyorum ama sen kaşınıyorsun. Birincisi bana ve gurubuma zarar veressin. İkincisi beni okuldan attirazsin çünkü babam 2 hafta önce babana ortak oldu., Üçüncüsü bana bulaşma sen zararlı çıkarsın." Diyerek hızlıca yanımdan uzaklaştı. Bir dakika babalarımız ortak miydi!?!?!?!?!? Ben duyduğum şey leri hazmetmeye caliirken  bana doğru gelen Yağmuru gördüm. Bir dakika onun burda ne işi vardı? Yani gelmesine sevinmiştim ama şaşırmıştım. Birbirimize şaşkınlıkla sarılırken

"kızım seni çok özledim ya. Insan bir arayıp sorar. Ve iyi haber artık bende bu okuldayım!" Diye sevinçle ciyakladı.

"Sakin ol bir kızım ya hem hergün akşamları konuşuyoruz hatirlatirim!" Dedim. Ama cidden o başka okula gittiğinden beri her akşam ben ona o bana rapor veriyordu. Yagmurla 4 yaşından beri tanışıyoruz. O benim kardeşim yani meteforik olarak :) . Uzun ve kumral mavimsi ela gözlü ve çok güzel bir kız yani onu gören erkeklerin hepsi ona hayran kalır. Onunla tenefüs boyunca konuştuk. kardeşim diye demiyorum, herşeyi hazırlıklı yapar. Kızın elinde haftalık ders programı, öğretmenlerin istediği ve dağıtılan tüm kitaplar var. öğle arasına kadar derslerde ve tenefüslerde hep konuştuk.

     öğle arası zili çaldığında yağmur

"Ben tuvalete gitmeliyim. Yemekhanede görüşürüz." Diyerek sınıftan hızla çıktı. Bende bizim gurupla yemekhaneye indik.

   Masada oturmuş konuşarak yemeğimizi yerken yağmur malının hala gelmemiş olduğunu anladım. Etrafa göz gezdirirken yemekhane kapısında gördüğüm şeyle şok geçirdim. yağmur ve Berke yemekhane kapısında öpşüyorlardı!!!! Oha yağmur ya insan bir rahat durur.!!!! sorun öpüşmesi degildi sorun Berke denen can düşmanımla opusmesiydi! Berkenin gözleri gözlerimle buluştuğunda sinirle onlara doğru ilerledim ve onları ayırdım. Berke bana  gülerek basıyordu. Umarım onu kıskandığımı falan zannetmemistir bu mal çocuk. Yağmur "Ne oluyor ya iyi misin kızım sen? " diye ciyakladi. Berkede "Ada ne yapıyorsun?" Dedi ve Yağmur ona bakmadığı zaman alayla güldü. Onu kiskandigimi düşünüyor lanet olsun Yağmura dönüp elimle berkeyi işaret ederek

"Yağmur bu Berke!" Dedim hafif bağırarak. Yağmur Berkeye baktı sonra bana baktı ve sonra yine ona baktı ve "Hadi gidelim sevgilim" diyerek Berkeyi koluna takip masaya ilerlediler!!!! Yağmur ona anlattıklarıma rağmen nasıl böyle yapardı?! Kesin Berke falan bir şey yaptı kıza. Ama Yağmur beni çok kırmıştı kardeşim dediğim insan can dostuma sevgilim demişti ve bana cevap bile vermemişti!!!

Sizi seviyorum <3 Hikayemi umarım begenirsiniz :) opuldunuz :*

Lütfen oylamayı ve votelemeyi unutmayın! :) :) :)