Naris
Wstałam rano i wyszłam na łąkę obok rezydencji trafiłam akurat na wschód słońca. Gdy wróciłam do domu wszyscy jeszcze spali więc postanowiłam zrobić śniadanie.
Robiłam naleśniki i podśpiewywałam sobie piosenki Adell do puki nie usłyszałam śmiechu , spojrzałam a tam stał uśmiechnięty Jeff wpatrujący sie we mnie.
-Ładnie śpiewasz.
Powiedział po czym zabrał mi naleśnika którego smarowałam nutellą dla siebie.
-Ej to mój naleśnik.
Tak właśnie Jeff rozpętał wojne między nami goniłam go po całym domu budząc przy tym niektóre Creepypasta aż wpadłam do Gabinetu Slendiego.
-Przed kim uciekasz. zapytał.
Ja tylko wskazałam za Jeffa który wbił do pokoju Slendiego i schowałam sie za nim.
-Posmarowała mnie dżemem, pacz przez ciebie cały się kleje.
Zaczęłam się śmiać i po chwili dodałam.
-Teraz chociaż wyglądasz bardziej słodko.
Jeff uśmiechnął się i powiedział.
-uważasz że jestem słodki???
Na jego twarzy pojawił się wielki banan.
Usłyszałam głos Slendiego w swojej głowie.
-Ja go przetrzymam a ty uciekaj do swojego pokoju.
I tak jak powiedział tak zrobił.
Ja miałam dużo czasu żeby dojść do pokoju. W którym leżała na łóżku i dopiero po chwili zauważyłam na biurku duże granatowe pudełko. Podeszłam do niego i zobaczyłam w puchatą kuleczke z dużymi jasnoniebieskimi oczkami wyciągnęłam ją, był to czarny puszysty kociak z niebieskimi oczami.
Zauważyłam gdy go wyciągnęłam koperte..
Droga Naris ten słodziak jest dla ciebie jest czarny jak moje włosy i ma niebieskie oczy tak jak ja mam nadzieje że nie będzie słodszy niż ja nawet jeśli będzie umazany dżemem twój czarny książę...
Zaczęłam bawić się z Makiem bo tak nazwałam mojego kotka.
Usłyszałam jak ktoś wchodzi do mnie do pokoju i spojrzałam w tamtą strone i zobaczyłam Jeffa.
-podoba się? Zapytał siadając na moim łóżku i wołając kociaka na nie, ten odrazu tam pobiegł a ja usiadłam obok tej dwójki i patrzałam jak sie bawią, i dołączyłam do nich.
______________________________________
I jak? Już 3 rozdział..
Mam nadzieję że sie podobało.
Pamiętajcie gwiazdki motywują 😂❤😘😘😁
