Past or The Future?

Chapter 12

Misha's POV

Matagal tagal na din since umalis na kami sa Pilipinas. Masyado na daw maraming nangyari ee. Kaya napagdesisyunan na ni Mama na lumayo.

Pitong taon na din ang nakaraaan, simula na naidala ako sa ospital.

Pitong taon ang lumipas simula noong pumunta kami dito sa abroad.

Pitong taon na ang lumipas, namimiss ko na sila.. Lalo na sii.

Sila. :)

Pitong taon na ang lumipas. Ang daming pag babago, pero ako hindi naman ako nag bago. Ahahaha

Haaay Buhaay. XD Nakaka stress mag trabaho. Ang hirap pala 'no? Ahaha XD

Si mama, umuwi sa Pilipinas, may inasikaso daw saglit.

Si papa, kasama niya si Mama.

Ako naiwan dito kasama ang aking Brutal-este-Mahigpit na pinsan ko na nangangalang, Miguel A. Diaz. Minsan din, akala mo tatay mo. Daming advice ee, daig niya pa yata si Papa -.-

Nag shower ako at nagpalit ng damit, bumaba ako sa hagdanan.

"Anong meron?" Tanong nung pinakaMASUNGIT-aymali-Taray kong pinsan. XD

"I'll just chill out for a bit." sabi ko

"Tsk. Tsk. Whatever." tapos binuksan ko yung pintuan at lumabas.

Yaan niyo guys, bumabait din yang taong yan, kagigising ee. Akala mo Tigre pag kagigising. Ubod kasi ng sungit. Baka pag tingin niyo palang sa kanya, akala niyo kakainin kayo ee. -.- Haaay.

Pumunta ako sa isang Coffee shop. Since naka Off ako, dito ako madalas tumatambay.

Palibhasa, punuuan yata ang Coffee shop ngayon ha? XD

Pumunta ako sa loob at nag order (malamang) at umupo sa upuan.

Chineck ko si phone. As Usual, walang text at walang tawag. Sarap hampasin sa pader -.- XD

Makapag laro na nga sa iPod. XD Lalalala

"Miss can I sit here?" Tanong nung lalaking naka hoodie ng black at nakatutok parin ako sa iPod ko. And I just Nodded.

"Thanks" he said. Habang nakatutong ako sa iPod ko. Maya maya, sinerve na din yung Latte ko. :D

"Misha?" sabi nung lalaki. Nagulat ako at napatingin agad ako sa kanya.