Healing Hearts

Prologue

Luke Nathaniel Marquez's POV

2years ago...

Andito ako ngayon sa waiting shed malapit sa school namin. Na kung saan ay mag kikita kami ni Neisha ice-celebrate kase namin ang 1st aniversarry namin, simple lang naman gagawin namin ngayon, mamamasyal lang she said she wants a simple date but if I decided kung ano gagawin namin sa date namin ngayon? Malamang nasa restaurant kami.

Habang nag hihintay ako.. Tinitignan ko yung relo. What?! It's already 6:00pm. Nasaan na kaya yun?, I tried to call her but cannot be reach?! What's happening to her? Nag aalala na ako..

I called her bestfriend "Kaye?.. Where's Neisha, Do you know where she is? When I try to call her . she didn't pick up her phone.." I said to her. And I heard something! Is she crying?!

"*sob* l..u..ke*sob* s..she.. Dead.. Pa-patay na siya.. Lu..ke Huhu! Patay na siya *sob*" she said while crying. NO!

"That's not true ! She's not dead right? Stop telling a nonsense Kaye! She's not dead are you joking , right? " sabi ko. I bit my lower lip, pinipigilan ang pag patak ng Luha ko.

"NO! Luke, she's dead accept it luke! Huhuhu! She died because of you. She told me *sob* na may date kayo ngayon. Pero.. Nang makaalis na siya at sumakay sa taxi papunta gaan sa kitaan niyo. Nag karoon ng car accident at kasama doon si neishaaaa!" She said with tone of angry. She mad at me because I'm the one who bring her best friend to dead. Siguro nga kasalanan ko..

"I'm sorry Kaye... I didn't meant it. Where are you? " I said while crying.

"I'm here in Garerro Hospital" agad Kong binaba ang phone ko at dali daling pumunta sa hospital na iyon..

After 15mins..

I'm here in the front of hospital. Pumasok ako at tinanong ang isang nurse doon na nakapwesto malapit sa entrance..

"Nurse,Can I ask ?" I said.

"Yes sir. Ano po 'yun?"

"Anong room ni Neisha Calisares?"

"Ah, sir kaano-ano po ba kayo ng pasyente?" she asked.

"I'm her boyfriend please nurse, hurry up!" I said.

"Okay sir" she said, habang hinahalungkat ang mga list ng nga pasyenteng na confine dito.

"Am.. Sir room 406 po sa may 4th floor po." Sabi nito. I said thanks to her and she nodded.

Tumakbo na ako , I run fast as I can. Nag elevator na ako para mabilis. Nang nasa 4th floor na ako hinanap ko ang room 406.

Shit!.. This feeling.. Wala pa ako sa room pero antindi kumalabog ng puso ko. Yung luha ko unting unti ng namumuo sa mata ko.. Nakakabakla man sa paningin ng iba. pero sa sitwasyong ito wala na akong pakielam.

Nang mahanap ko na, huminga ako ng malalim at binuksan ito.. Bumungad sa akin si Kaye pati si Tito Arc at Tita Axie, na ngayo'y nakatingin na sa akin.. Nag aalala, umiiyak, nag durusa at nagluluksa..

Hi-hin..di.. Hindi.. Maaari... HINDI!

"She's not dead right? Tito, tita?" Sabi ko habang papalapit sa kanila. Bakas sa mukha nila ang pagkalungkot..

Nang papalapit na ako Kay Neisha.. Hindi ko matanggap na wala na siya, na Hindi ko na siya makakapiling pa habang buhay. Kasalanan ko ito.. Kasalanan ko... Kung. Kung Hindi ko siya niyayang mag date edi sana... Edi sana buhay pa siya.. Iyak lang ako ng iyak.

"Neisha?! Mahal ko? Bumangon ka na gaan nandito na ako... Mahal, Diba sabi mo walang iwanan? Sabi mo hindi mo ako iiwan? Sabi mo hanggang huli tayo pa rin? Diba , mag papakasal pa tayo sabay tayong bubuo ng pamilya , sabay tayong tatanda?Pero bakit ganito mahal? Bakit mo ko iniwan?!" Sabi ko habang hinihimas ang ulo niya. Sobrang sakit! Sobra! Hindi ko mapigilang umiyak.

"Hush.. Tahan na luke tahan na.." Sabi ni tita Axie habang hinihimas ang likod ko. Nilingon ko siya at niyakap..

Humagulgol ako ng napakalakas
"Titaaa.. Ahh! Ansakiiiit! Bakit ganun?! Sorry tita sorryyyyyy! Hindi ko a-alam.. Na-naganito ang mangyayari.. So-sorry po tita sorry po!.." Iyak lang ako ng iyak sa kaniya..

"Hush!, okay lang iho tanggapin na lang natin na wala na siya at Hindi na natin siya makikita at makakasama pa" naluluhang sabi sa akin ni tita..

Nilingon ko naman si Tito.. Nilapitan ko siya, nang papalapit na ako..

*PAK*

Isang malutong na sampal ang natanggap ko sa kaniya, ipinikit ko ang mata ko sa sobrang hapdi at sakit ng pag kakasampal sa akin ni tito, I bite my lower lip at hinayaan ang luha Kong umagos.. Kulang pa ang sampal na nakuha ko Kay Tito Arc. Kulang pa..

Akmang sasampalin uli ako ni Tito Arc ng mag salita si tita Axie ..

"Arc! Enough! Wala siyang kasalanan dito. Hindi niya kasalanan kung bakit namatay ang anak natin. Kaya please tama na! " pagpipigil ni tita Kay Tito at tuluyan itong humagulgol.

"You! Idiot! I thought you can take care of my daughter , but nagkamali ako. Hindi mo pala kaya!" Nangagalaiti sa galit na sabi ni Tito arc. " Now! Nakita mo na ang nangyari sa anak ko?! Hindi dapat siya nag kakaganiyan Hindi sana siya mamatay kung Hindi dahil sayooooo!" Pag duduktong pa ni Tito. Siguro nga.. Siguro nga ng dahil sa akin kaya siya na-namatay.. Sorry neisha.. Sorry for what I have done to you, I didn't meant it, Neisha. I love you sorry for everything.

"UMALIS KA NA DITO ,NGAYON NA! HINDI KA NAMIN KAILANGAN DITO!" Sigaw ni Tito sa akin. At suminyas sa akin so tita na umalis na. Kaya umalis na ako..

Nang makaalis na ako..Hindi ko na Alam ang gagawin ko, Hindi ko na alam. Hindi ko Alam kung paanong mabubuhay ng wala siya sa tabi ko, sa piling ko, wala na yung babaeng nagmamahal sa akin ng to too, yung babaeng nagturo sa akin kung paanong mag mahal, yung babaeng nandiyan lagi para sa akin supportado ako sa lahat, wala na yung babaeng kukulitin ako, yung babaeng sinasapak ako sa braso kapag naiinis siya sa akin, wala na yung babaeng kukurot ang tagiliran ko tuwing mambabara ako ng taong makakausap niya, wala na yung babaeng magaalaga sa akin, iintindi, magpapaalala sa lahat lahat ng bagay na dadalhin ko siya yung taga remind ko, wala na yung babaeng nag papasaya sa akin kahit corny yung jokes niya, wala na yung babaeng lalambingin ka, wala na yung babaeng makakasama mo sa lahat sa kalokohan, movie marathon, pamamasyal, sa lahat lahat at higit sa lahat wala na yung babaeng pinakamamahal mo. Sorry for everything Neisha sorry.. I love you. Tuluyan na akong umalis ng hospital.

To be continued