Author's Note: this story contains many Grammatical errors, typo, and etc. It's up to you kung gusto mong basahin. Basta ako magtytype lng hakhakhak 😂
*°^°*
"Tama na po! Parang awa niyo na!"
"Ah! Wag po!"
"Tulong! Ayoko na po! "
Gabi gabi kong napapaginipan ang napakadilim na nakaraan sa buhay ko. Ayoko mang alahanin ngunit patuloy parin itong pinapa-alala sa panaginip ko
Wala narin si mama. Yung babaeng umampon sakin pero hindi man lang ako tinulungan
Isang buwan na rin ng ilibing si mama kahit hindi siya naging mabuting ina sakin ay kinupkop niya parin ako hindi sa mabuting paraan nga lang
Ang sakit dahil yung akala mong taong tutulong sayo ay siya rin palang tatalikod sayo
Kahit ayaw ko pang bumangon sa higaan ko ay wala naman akong mapapala kung hihilata lng ako sa kama buong magdamag. Napilitan akong bumangon ng maalala kong ngayon ang enrollment ng isang pribadong unibersidad kung saan naroon ang course na gusto ko
Alam ko namang wala akong sapat na pera para makapag-aral ako don ngunit gusto kong matupad ang pangarap ni mama na maging isang Architect
Dali-dali akong lumabas sa aking boarding house dahil sa late na ako. Hindi nako nag abalang mag paalam ky mayu dahil alam kong tulog pa sya. Eh tulog mantika yun eh
Sumakay kaagad ako ng jeep gustuhin ko mang mag taxi para mapabilis ang pagpunta kosa unibersidad ngunit hindi kasya ang aking pera
Pagkarating ko sa university ay ganon nalang ang pagkabigla ko ng matanaw ang isang napakalaking building sobrang gandaaa! Tiningnan ko muna ng maayos ang building
nakakalula!
Ineexpect kona malaki talaga ang university dahil private ito pero hindi ko inaakala na sobrang laki pala
Napasubsob ako sa semento ng may bumangga sakin. dahil sa lakas ng impact hindi ako nakatayo agad. Pinagtitinginan nako ng mga estudyante sa posisyon ko .
Sino ba naman ang hindi titingin sa posisyon ko. I look like a loser
Inangat ko ang ulo ko para tingnan ang bumangga sakin . Isang lalaki lang ang nakikita kong naglalakad palayo sa direksyon ko
Teka? Siya ba ang bumangga sakin? Hanep ah! Hanep makabangga!
Dahan dahan akong tumayo mula sa Pagkakasubsob at pinagpagan ang aking damit. Simple lang ang suot ko isang light blue na t-shirt at pantalon at converse na ineregalo lng sa akin.
walang hiya talaga yung bumangga sakin! Di man Lng nagpaka gentle pshh. Kahit masakit ang aking paa ay pumunta parin ako sa administration building
"Ate? Wala na po bang tawad yang tuition? " tawad ko na parang nasa palengke lng ako
Napataas ng kilay ang clerk at tiningnan ako mula ulo hanggang paa . Kung kasama kolng sana si mayu kanina pato natarayan eh.
"Wala na. " walang gana na sagot ng clerk
"Uhmm Available po ba dito ang scholarship? " tanong ko nagbabasakali lng nmn
"Meron kami, ngunit marunong kabang sumayaw? " balik na tanong nito sa akin na parang nanghahamon
"Po? " hindi ko maintindihan kong ano ang sinasabi ng clerk ano bang connect ng scholarship sa sayaw?
"Alam mo iha yung university kasi ay palaging pinapacontest sa sayawan kaya napag desisyonan ng may ari na kumuha narin don ng scholar" paliwanag nito "ang tanong marunong kaba? "
Hindi naman sa nagmamayabang pero magaling akong sumayaw minsan narin akong umabot sa national contest sa dance sport
"Opo! " masayang sagot ko
"So. Pumunta kana sa auditorium ngayon ang elimination" sabi ng clerk sabay abot sakin ng form
"Salamat po! "
Hindi nako nag aksaya pa ng panahon. Tumakbo agad ako sa auditorium ng university ng maalala ko ng hindi ko pala alam kung nasaan ito
May nakita akong isang babaeng paparating. Nahihiya mn ako pero Nilapitan ko prin siya
