The Forgotten Royalty

Prologue

Prologue

Ivanah

"Ivanah Dixon! You are now surrounded! It's better for you to surrender now!" Sigaw ng isang pulis pagkalabas ko ng banko habang nakatutok sa akin ang kanilang mga baril. Napahinto ako dahil hindi ko ine-expect na ma-corner nila ako.

Damn. Mukhang masyado ako naging kampante ah.

I stand straight and give them my sweetest smile. "Oh? I'm sorry for the trouble I made. I just need this money. If you want guys, I will share this with you." I'm still smiling at them sweetly. Damn it, alam kong hindi na ako makakatakas.

"Reyes and Rosario! Arrest her!" Bigla akong naalarma nang maramdaman ko ang presensya ng dalawang pulis na papunta sa aking likuran. "Oh please, wag niyo akong hahawakan kasi ayaw ko ng gulo." Pero parang wala silang narinig at hinawakan nang isa ang kamay ko kaya gamit ang isa ko pang kamay, sinuntok ko ang ilong nito kaya dumugo. I hate the most when someone was touching me without my consent.

I pretended to be shocked, "Oh my gosh, I'm sorry I didn't mean it." Sinapo nito ang kanyang ilong at masama akong tinitigan. "You bitch!" Sinugod ako nito at akmang susuntukin ako sa mukha pero mabilis ko itong nailagan. Susuntukin ko rin sana ito ng maramdaman kong may tatama sa ulo ko kaya bigla akong napayuko at natamaan ang pulis na kaharap ko. Oops, I almost forgot dalawa pala sila. Nilingon ko ang isa at may hawak na itong baton. Mukhang mapapalaban ako ngayon.

Nang makarekober na ang isang pulis, sabay silang sumugod sa akin at sinusubukang tamaan ako ng kanilang mga baton. I dodge it easily at sabay na hinawakan ang kanilang baton. I smirked, "Too slow." And punched their noses hard cause them to fall in the ground. Ngumisi ako at nilingon ang ibang pulis. "Who's next?"

"Dixon! Put your hands in the air or I will shoot you!" I rolled my eyes in annoyance. "Hey-" naputol ang sanang sasabihin ko ng mapansin kong seryoso nga siyang paputukan ako paghindi ako sumunod dahil kakalabitin niya na ang baril. Fuck! Tinaas ko ang dalawang kamay ko at blangkong tinitigan ang pulis.

"Now put down the money!" And I again rolled my eyes in irritation. Binitawan ko ang hawak kong bag at tinitigan ng masama ang pulis. "Happy?" I said in irritation. "Arrest her!" Muli niyang sigaw. This time, mga nasa sampu na ang lumapit sa akin at isa-isa ko silang tinitigan ng masama. "Don't you dare to move, Dixon. Or your head will blow up in no time." Seryosong saad nito.

Fuck! Ayaw ko pang makulong! At kung lalaban naman ako, mamamatay ako. I guess I have no choice but to surrender. Fuck those policemen!

***

Nakaposas na ako at pinalibutan para masigurado nilang hindi ako makatatakas. "Chief, ano na po ang plano?" Sabi ng isang pulis at nilapitan ang sinasabing chief. At nalaman kong chief pala yung sigaw ng sigaw sa akin kanina na sinasabing sumuko na ako.

"Deliver her to Shougu Island." I frozed. No! Not that fucking island! "You are kidding, right?" Kinakabahan kong tanong. He looked at me and smirked. "No, I'm not." Galit akong tumingin sa kanya at napadako ang tingin ko sa kanyang apelyido na naka-ukit sa kanyang uniporme.

"Chief Roland Fernandez. Remember this day, Fernandez. Gigiitan talaga kita ng leeg once na makatakas ako." He just smirked. "Sige na. Isakay na yan sa barko. And make sure na hindi yan makakatakas." Kinaladkad na ako ng mga pulis at tumalikod na ang chief.

Nang makadating na kami sa pier at isa-isa na nilang pinapasakay ang ibang kriminal. At nung ako na ay may naramdaman akong may pumisil sa pwetan ko. "Nice ass." Nilingon ko ang pulis na may gawa at dinuraan ang kanyang mukha.

"Tangina!" Sabay pahid niya sa kanyang pisngi at sinuntok ako ng malakas sa tiyan kaya napaubo ako ng dugo at natumba. "Tsk, bitch." Sabay sipa niya sa tagiliran ko. I glared at him, "D-damn you... I will remember your fucking face and once I escape in that place, I will come back for you, jerk." And in a glimpse, I saw fear in his eyes.

***

I opened my eyes when I heard Gus, the suicide bomber, laughing. Nakatali rin siya sa isang poste tulad ko. Pinalibot ko ang tingin ko, trying to find why Gus is laughing. When I found nothing, I looked again at Gus, "What's funny?" I asked. He turned his head on me and laughed again like a crazy guy. "Mamamatay tayong lahat! Hahaha!" Napakunot ang mukha ko dahil sa sinabi niya. "Pardon?" Ulit ko. "Sabi ko mamamatay tayong lahat!" And with that, natanggal ang tali na nakapalibot sa kanya at hinubad ang suot niyang jacket revealing all the bombs in his body.

"W-what... the.." Napatulala ako and I noticed na 5 minutes nalang ang time before the bombs will explode.

"Anong kaguluhan ito? Ang iingay-- oh shit!" May dalawang pulis ang lumapit pero bigla itong napatigil dahil sa mga nakitang bomba na nakadikit kay Gus. "Alisin mo iyang mga bomba, Gus!" Sigaw naman ng isang pulis habang nakatutok kay Gus ang baril.

Gus just laugh and smirk, "We're all going to die! Hahaha!" 3 minutes left. Shit, ayaw ko pang mamamatay.

"Sabing alisin mo ang mga bomba!" Halong galit at takot ang sigaw ng isa. 2 minutes left. But Gus just keep on laughing.

"No! You can't stop me! No one can stop me now!" 1 minute left. Nanghihina akong tumingin kay Gus. I guess this is how I will die. Pathetic.

1 minute had passed at naramdaman ko nalang ang sarili ko na tumilapon dahil sa malakas na pagsabog. I feel my body is now drowning and I can't do anything to save myself. Masyado nang mahina ang katawan ko dahil sa mga sugat na natamo ko galing sa pagsabog. At nararamdaman ko na ang unti-unting pagkaubos ng aking hininga before I lost my consciousness.

***

I felt someone was carrying my body. I heard the waves coming from the sea. I tried to open my eyes kahit nahihirapan ako. Ramdam na ramdam ko ang hapdi at sakit ng mga sugat sa katawan ko.

I successfully open my eyes at kahit nanlalabo ang aking paningin, I saw his handsome face. His crystal blue eyes stared back at me. He have this wet untidy silver hair but it looks so hot on him, matangos na ilong and a pinkish lips that women want to kiss. But this is not the right time to praise his looks, because, "I just saved your life, lady." Just like he said, this guy saved my life.

But before I lost my consciousness again, I managed to ask him this, "W... w-who.. are...y-you..?"

***

Heyaaa, guys! This is my very first own story. Iexpect niyo ng maraming mali at wrong grammars sa story na ito kaya humihingi na ako ng pasensya hehe. Sa sunod ko nalang po ito iedit guys. Thank you!