Evet kitabimi tekrar,silbastan daha da guzel bir halde sizlere sunuyorum bebeklerim.
Lutfen buraya başladağınız tarihi yazın. Yeni bölüm de kısa sürede buluşmak dileği ile 💓
____________________________________________________________________________
Uyanmak istemesemde annemin söylenmesi ile gözlerimi açtım. Okulu her insan gibi pek sevmezdim ama gitmek zorundaydım. Sıcak yatağımın içine biraz daha gömülerek esnedim. Yataktan çıkarak gözlerimi ovaladım. Ayağa kalkıp odanın kapısını açtım. Annemin söylenmeleri gitmişti. Bahar'ı uyandırmaya çalışıyordu.
"Ay hayret normalde Bahar'ın uyanması gerek!"
" Ya 5 dakika uyusam ne olucak sanki?!" Bahar'ın sitemi her ne kadar haklı olsa bile okul vardı.
"Annemin söylenmeleri artacak!"
İşte en doğru cevap buydu gayette haklıydım bence.
"O kadar dedim sana yat kitabını yarın okursun diye! Bak gözlerin şişmiş." Aslında haklıydı Bahar'ın gözleri şişti. Ve oldukça geç yatmıştı.
" Ya of tamam!"
"Banyo benim boşuna çabalama!"
Diyerek banyoya girdim.
Yüzüme baktım. Aslında o kadar da çirkin değildim . Ya da sadece gözlerim güzel görünüyordu.
Banyodan çıkıp odama gittim. Okul eteğimi ve uzun kollu lakosumu giydim. Ayağıma bilekten kesme çoraplarımı geçirip, pandiflerimi giyerek çantama doğru yürüdüm.
Telefonumun galerisindeki ders programına bakarak cantama kitapları tıkıştırdım.
Saçlarımı tarayıp kemik siyah gözlüğümü taktım. Salona doğru koştum.
"Saat kaç anne?" Diyerek mükemmel bir giriş yapmış oldum.
" 07:30 hadi geç kalmadan yemeğinizi yiyin."
"Yine senden önce hazırlandım ."
Aklınca bana gönderme yapıyordu Bahar.
" Uykulu uykulu acele edemiyorum ne yapayım !"
-*-
Telefonuma bakarak yürüyordum. Birden omzuma aldığım sert darbe ile kafamı kaldırmak zorunda kaldım.
" Omuz atmayı kes artık." Arkasından bağırmama rağmen bazılarına göre okulun 'Sert çocuğu' arkasına bakmamıştı bile . O Ateş Aras'tı umrunda dahi olmazdı zaten.
Bahar'a dönerek ;
"Gıcık oluyorum şuna...!" Dedim.
"Niye?"
"Niyesi mi var be?! Her gün omuz atıyor eğer omzum çıkarsa bu onun suçu!" Gayet haklı bir sitemde bulunmuştum.
" Aslında yakışıklı çocuk ayrıca bak her gün omuz atıyor sana" sözünü gülmesi yüzünden bitiremişti.
" Gerizekalı!" Gözlerimi devirip hızlandım . Merdivenler kolkala yürüyen kızlarla doluydu. Sınıfa doğru yürüdüm.
Kendini bir bok zanneden şımarığın tekiydi o. Herkese istediğini bir şekilde yaptırırdı,sonuçlar onun umrunda olmazdı. Çünkü onun babası Serkan Aras'tı. Evet benim annem de Betül Akal'dı. Ama Ateş'in muhteşem egosu onun ünlendirmişti.
Çantamı Melis'in yanına koydum Bahar kafası eğik bir şekilde benden biraz sonra geldi. Benim sıramın ,arkasındaki sıraya oturup. Gözlerinden kalpler fışkırarak kapıya bakmaya başladı.
" İşte sırf bu yüzden sabah 5'te yatmasına rağmen okula geldi." Diyerek gözlerimi devirdim.
" Ama çok güzel seviyor lan baksana!"
Dedi Melis belki haklıydı fakat, o Mert Eklim'di. Her ne kadar neşeli biri olsada iyi biri değildi. 18 yaşında olabilirdi ama bu onun her gece bara gidebileceğini göstermezdi. Belkide hafta sonları gidiyordu ama,sonuçta gidiyordu. Bahar ile sevgili olursa ne olacaktı.
Düşünmek bile istemiyorum!
" Ama iyi biri değil!"
"Tamam sustum Alya." Diyerek defterini çıkardı.
Sırtımdan beni bıçaklayan bahara acı ve kızgınlık dolu bakışlarım ile döndüm.
" Ne var lan!" Bana sesiz ol işareti yaparak kısık sesle ;
"Geldiler."
" Ne yapayım Bahar!"
" Ateş'de geldi!"
"Bunu ne yapayım iyice delirdin sen!"
-*-
Telefonuma gömülmüş kitap yazmaya çalışıyordum. Gözlüklerimi düzelterek yazmaya devam ettim.
Telefonum ellerim arasından kaymış,gözlerim büyümüştü. Yayıldığım sıramdan hızla kalktım.
" Ne yapıyorsum sen!" Bağırmama rağmen telfonuma bakan Ateş Aras'a sinirle püskürdüm.
"Ver şunu!"
"Bekle." Sakince konuşması beni dahada delirtiyordu. Elimden alırken telefonu kilitlemişti. Ve şifre denemeleri yapıyordu.
Elimi tutarat baş parmağımı kilit açmak için kullandı. Hayır! Kalbim hızlanmamıştı. Nefes alışverişlerim düzgündü. Evet.
"Ver artık telefonumu!"
"Sevgilinle konuşuyosun sandım" diyerek yüzüne piç gülümsemesini taktı,telefonumu uzattığı an aldım elinden.
"Sanane benim sevgilimden!" Beni takmıyordu yine . Hah! Bende onu takmazdım. Gerizekalı!
-*-
Çantamı yere atıp tayt ve bir swet aldım . Hızlı olmaya çalışıyordum. Ayağıma uzun kalın çoraplarımı geçirip bilgisayarımın başına oturdum. Gözlüklerimi gözlerime geçirip,yazmaya başladım. Yazmak benim tek sevdiğim şeydi. Belki yazabiliyordum belki yazamıyordum. Umrumda değildi yazmak beni mutlu ediyordu.
Telefonumun bildieim sesi ile elime aldım. Bir kişi 'Merhaba' yazmıştı. Mesaja cevap vermek yerine mesajı silip işime devam ettim.
Odama ani dalış yapan Bahar ile ödüm patlamıştı.
"Bana mesaj attı!" Bahar'ın heycanlı gözleri aşk doluydu. Ne olduğunu anlayamamıştım.
"Kim?"
"MERT!!"
Ayağa kalkıp mutfağa doğru yürüdüm. Arkamdan da Bahar.
"Bana mesaj attı Alya inanabiliyor musun?"
"Malesef." Bir anda gülümsemesi yok oldu.
"Biraz sevin Alya. Ben onu seviyorum,hem de çok belki şimdi o da beni seviyor ama sen beni takmıyorsun bile. Benim canımı o değil sen gakıyorsun."
"Bak kardeşim ben her daim senin yanındayım,her an senin mutluluğuna ortak olurum. Ama bu adamın seni üzebilecek olma ihtimali beni öldürüyor. Sen benim herşeyimsin. Senin üzülmen benim isteyeceğim en son şey. Anla artık bunu."
"Ama yapamıyorum bu basit bir hoşlantı değil,onu seviyorum. Bilmiyorum nasıl nir anda böyle bir aşığa dönüştüğümü. Ama seviyorum işte diğer rüm detaylar benim umrumda bile değil . Anla beni lütfen kardeşim."
____________________________________________________________________________
Ve...
Son...
Evet başka bir bölümde görüşürüz inşallah. Hoşçakalın bebeklerim ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Veliaht (Müphem Serisi -1-)
Teen Fiction-*- Aşık olmak hani güzel bir şeydi... Aşık olmak acı çekmekti. Her gün küllerinden doğmaya çalışmaktı. Ama ben yapamazdım. Ben her gün yeniden doğamazdım! Ben sevdiğim adam için her gün savaşırdım,evet. Ama onun gözyaşlarında boğulamazdım. Onunla c...
