It was Monday afternoon. Dismissal. I was looking for Cindy. Then I saw her with our other classmates. They're having fun. Pupuntahan ko sana siya kaso mukhang seryoso pinaguusapan nila so instead I went to my locker to get my book. Malapit yung lockers sa lobby. So medyo dinig ko yung pinag uusapan nila. Then I was so shocked sa sinabi ni Cindy. I trusted her. Why? Sa sobrang inis ko lumapit ako kina Cindy. Si Cindy gulat na gulat.
Cindy: Ka-kanina ka pa diyan?
Toni: OO! At narinig ko ang lahat ng sinabi mo.
Shayna: Ampon ka lang diba?
Hani: Ampon ka nga ba?
Rean: Abandoned child? Ewww..
Mangiyak ngiyak ako sa mga sinabi nila. Kung nangangain lang ang lupa sana kinain na lang ako.
Cindy: Toni. I'l sorry. Let me explain..
Toni: Explain? Di pa ba sapat 'to?!
Cindy: Di ko sinasadya na masabi sa kanila. Actually nadulas lang yung dila ko.
Toni: Nadulas Cindy? What a lame excuse Cindy! Di mo ba kayang pigilan yang bwisit mong dila ha?! I trusted you! Tapos eto gagawin mo sa'kin? How dare you?!
Cindy: Toni, I'm really sorry.
Toni: I can't accept your sorry! I hate you! Simula ngayon, wala na akong kaibigang katulad mo!
Cindy: WAAAIIIIIITTTTTTTTTTTTT....
Tumakbo na ko pauwi. I cry and cry and cry. I trusted her! Tapos ano? Nadulas yung dila niya? So, kasalanan pa ng dila niya? Ano 'to? Lokohan?! Letseng buhay 'to o! Ano na lang sasabihin ng mga classmates ko? Pa'no na ko?! D*mn! Kasalanan niya 'to e!
Nakatulog na ako kakaiyak.
School days passed..
Hindi ko pinapansin, kinakausap o nilalapitan si Cindy. Bahala siya sa buhay niya! I hate her. Hindi ko na siya kilala ngayon. Si Paul na ang lagi kong kasama. Minsan nga naiinis ako sa kanya. Muntik pa kami magbreak nung isang araw because of that plastic girl CINDY!! Sabi niya kasi makipagbati na ako kay Cindy at magsorry?! So gano'n? Kampihan!? WTFH?! Ganun ganun lang a kadali yun? Bakit ako pa ngayon magsosorry? Was that my fault?! MY GOD!
Dumating ang bakasyon, di ko pa din pinapansin si Cindy. Nasa may park ako at nakaupo sa bench. Nang biglang nakita kong palapit si Cindy at tumabi sa'kin. Aalis na sana ako pero pinigilan niya ko.
Cindy: Can we talk?
Toni: Wala ng dapat pag usapan.
Cindy: Please. I'm sorry. I didn't mean it. Tinakot nila ako. They gave me consequences. I'm really sorry Toni.
Yayakap sana siya pero umatras ako.
Toni: I'm sorry din BUT I CAN'T ACCEPT YOUR SORRY! I don't know you anymore! So, back off okay? Alis nga! Dadaan ako!
Galit na galit ako sa kanya. Yan ang bukambibig ko. Hanggang sa.......
Kriiiiiiiiiiiiiiiinggggggggggg. Nagriring ang phone ko. Si Rhena, tumatawag. She's Cindy's sister. Masagot na nga.
Rhena: He-hello?
Toni: O! Napatawag ka?
Rhena: Ate Toni. Si Ate Cindy......
Toni: ANOOOOOOOOO?!!!! SA'N YAN? SIGE SIGE! I'LL GO THERE. WAIT ME!
Patakbo akong lumabas ng bahay. Then nagpunta sa ******* hospital. Shet! Anong ginawa mo Toni?! Your a d*mnsh*t!
Lakad. Lakad. Lakad.
Then, nakita ko na yung room ni Cindy. Rhena is outside her room.
Rhena: ATE! *sabay yakap sa'kin*
