Ιερός Λόχος

100 9 13
                                    

  Μόλις ειδοποιηθήκαμε ότι η πατρίδα μας χρειάζεται, μας καλεί να κάνουμε το καθήκον μας. Όπως μας είπαν, ο Υψηλάντης έχει σκοπό να ιδρύσει ένα στρατιωτικό σώμα στο οποίο εμείς θα συμμετάσχουμε. Ένα μάτσο φοιτητές.

Κι έτσι, από εκεί που είχα ένα βιβλίο στο χέρι, τώρα, προετοιμάζομαι με ένα όπλο, πλέον, κρατώντας, να υπηρετήσω την μητέρα γη.

Το σώμα το ονόμασαν «Ιερός Λόχος». Στην αρχή γέλασα που μας παρομοίαζαν με το κλασικό αυτό όνομα από την Θήβα. Όταν το ξανασκέφτηκα όμως, κατάλαβα πόσο μας ταιριάζει. Μα εμείς, σε αντίθεση με τους προγόνους μας, δεν ήμασταν μαθημένοι στον πόλεμο, στην αιματοχυσία, μα στην γλυκιά ελευθερία. Και τι δε θα 'δινα για να την αποκτήσουν έστω οι επόμενοι από εμάς. Είμαι σίγουρος ότι εμείς τέτοια μέρα δεν θα προλάβουμε... Μα ξέχασα. Δίνω ήδη πολλά, και θα έδινα ακόμη περισσότερα αν μπορούσα.

Από την στιγμή που αποφάσισα μαζί με άλλους 500 Έλληνες φοιτητές από την Ελληνική Κοινότητα να γυρίσω πίσω για χάρη της, δίνω και την ζωή μου. Την θυσιάζω για αυτήν και τους επομένους.

Ακόμη δεν έχω καταλάβει πως κατέληξα Σημαιοφόρος του Λόχου ή γιατί με διάλεξε ο Υψηλάντης. Μόλις τελείωσε η εκπαίδευση, αν μπορώ να την αποκαλέσω έτσι αφού ήταν τόσο σύντομη που αμφιβάλλω αν οι μισοί γνωρίζουν πώς να κρατούν όπλο, μου ανακοίνωσε πως θα κρατώ την Σημαία μας. Δεν πρόλαβα να πω κάτι, μέχρι να το χωρέσει ο νους μου εκείνος είχε φύγει. Και έτσι απλά, εγώ, ο Γεώργιος Βαλσαμάκης*, έγινα ο πρώτος από τους «Μαυροφόρους». Έτσι μας αποκαλούσε ο λαός.

Η στολή μας, όλη μαύρη. Ίσως για να μας θυμίζει πως ο θάνατος μας περιμένει καρτερικά, ίσως πάλι για να μας θυμίζει τους πεσόντες σε άλλες μάχες που έγιναν στο παρελθόν, αλλά και θα γίνουν στο μέλλον, σε ολόκληρη την Ελλάδα. Όπως και να 'χει, ήμουν πεπεισμένος πως είχε να κάνει με την θυσία μας και τον επικείμενο θάνατό μας... Στο κάλυμμα της κεφαλής της στολής, υπάρχει η γνωστή παράσταση κρανίου με μόνα στολίδια, δύο οστά και ακριβώς από κάτω, η καθιερωμένη πλέον φράση, «Ελευθερία ή Θάνατος».

Εδώ και τρεις μέρες προχωράμε σε δύσβατους δρόμους για να φτάσουμε στο σημείο που επέλεξε ο Υψηλάντης για την πρώτη μάχη του σωματείου. Ύστερα από πολλές ώρες φτάσαμε στην κωμόπολη Δραγατσανίου. Στρατοπεδεύσαμε και έπειτα κάτσαμε όλοι μαζί, ήσυχα, νιώθοντας τον θάνατο να κοντοζυγώνει.

Το πρωί που μας ξημέρωσε η έβδομη του Ιούνη, έμελε να γίνει και η πρώτη αποτυχημένη επίθεση του ιππικού μας. Η βοήθεια έσπευσε να έρθει με τον Νικόλαο Υψηλάντη για επικεφαλή, με 375 αξιωματικούς και οπλίτες, μα το ιππικό υποχώρησε και ήμασταν μόνοι. Το τουρκικό ιππικό δε μας αφήνει να σχηματίσουμε τετράγωνα. Μας χωρίζουν στη μέση. Έλληνες πέφτουν τραυματισμένοι στο, γεμάτο αίμα, έδαφος έτοιμοι να δεχθούν το θάνατο. Τούρκοι μας κυκλώνουν. Σφάζουν δίχως έλεος. Οι εκατόνταρχοί μας πέφτουν και αυτοί. Πλέον ξέρω πως πλησιάζει και το δικό μου τέλος. Δε φοβάμαι τον θάνατο. Ποτέ δε το έκανα. Ρίσκαρα με την απόφασή μου να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα και είχα επίγνωση των επιπτώσεων. Μα ποιος ο λόγος να ζω εγώ όταν η πατρίδα αυτοκτονεί;;

Και τώρα ξέρω πως το μαύρο, το χρώμα του θανάτου, της θυσίας, ήταν εκεί να μου θυμίζει ότι το πέπλο του πολέμου θα εξαπλωθεί περισσότερο πάνω στην ήδη μαύρη Ελλάδα αν δεν αντισταθούμε.

Δεν θα σωθούμε.

Το ξίφος του Τούρκου με καρφώνει βαθιά, το τέλος είναι εδώ. Η Σημαία γλιστράει από τα χέρια μου. Πέφτει στο χώμα και ποτίζεται με το αίμα των συμπατριωτών μου.

Το μαύρο με καλύπτει καθώς τα βλέφαρα σφαλίζουν για πάντα...



________________________________________________________________

*Το όνομα του σημαιοφόρου αλλά και αφηγητή της ιστορίας είναι εντελώς τυχαίο.

  **Ο Ιερός Λόχος ήταν στρατιωτικό σώμα που ιδρύθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη στην Οδησσό, πόλη στα όρια της Μολδαβίας με τη Βλαχία, στα μέσα Μαρτίου του 1821 και συγκροτήθηκε από εθελοντές σπουδαστές των ελληνικών παροικιών της Μολδοβλαχίας και της Οδησσού, κυρίως. Ήταν η πρώτη οργανωμένη στρατιωτική μονάδα της Ελληνικής Επανάστασης και του ελληνικού στρατού γενικότερα. Ο Υψηλάντης πίστευε πως οι νεαροί αυτοί θα μπορούσαν να αποτελέσουν την ψυχή του στρατού του. Γι' αυτό τους ονομάτισε από το κλασικό όνομα του Ιερού Λόχου των Θηβών. 

 ***Ο Ιερός Λόχος των Θηβών ήταν μια από τις κορυφαίες πολεμικές μονάδες που έδρασαν στην Αρχαία Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 379 π.Χ. από τον Γοργίδα και απαρτιζόταν από 150 ζευγάρια εραστών Θηβαίων οπλιτών αν και πιθανολογείται πως υπήρχε και σε παλαιότερη εποχή. Στη συνέχεια αναδιοργανώθηκε και απέκτησε μέγιστη φήμη υπό τον Πελοπίδα. Καταστράφηκε ολοκληρωτικά στην μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) . 

Το Λάβαρο #DUTUWWhere stories live. Discover now