Expect the Unexpected

Chapter 26

Author's Note:

Kamustaaa everyoneee? So korni na ng flow ng storyyy ko. Sobraaang haba na din ng storyang ito. Sorry pows. (-/\-)

Yung ibang mga characters di nyo na masydo nababasa. Hahaha gagawan ko na sila ng special chapters. Tatapusin ko na din itong storyang to, nababaog na ako dito eh. HAHAHA oh stop na nga. Basta enjoy na lang po sa story na ito.

Tralalalaa~

---

SHYRA's POV

Kakauwi lang namin galing sa mall, nakakapagod mgshopping, kaloka. Ganto ang masarap sa bakasyon! Wew. Tanggal stress! Bonding pa

with Papa. Sana nandito si mama.

"Ang saraaap ng crepe dito sa japan!" tuwang sabi ni Ashton. Yung crepe na may mga chocolate, o kaya strawberries bastaaa masaraaap. Ay oo nga pala nandito pa sya.

"Hoy, ang kapal mo ah, ano libre lahat?" sabi ko sa kanya. Well ayos lang naman talaga. Hahha pinagtritrip-an ko lang.

"Dont worry babayaran kita! Sabihin ko kay mama." sabi ni Ashton. Sabay kain sa crepe. Kaloka.

"Tse!" sabi ko sa kanya. Ay shit nakalimutan ko nga pala tawagan ang mga gaga.

"Pa, peram iPad mo." sabi ko kay Papa at kinuha ang ito. Nag online ako sa fb. ThankGod! Online sila. Nagchat ako sa kanila at niyayang mag face time.

Kasu mamaya na lang daw punta na lang daw sila sa bahay nila Lois at duon na lang magfacetime para sama-sama.

Natuwa naman ako sa balitang yun. Pa-Out na ako ng may nagchat saakin.

Pagtingin ko, SIYA. Nabasa ko ang chat. 'Where are you?' ang sabi nya. Di ko na lang pinansin at naglogout na lang.

Xxxx

LAURD's POV

Natatamad na ako sa bahay, wala sila Lalaine umalis sila ni Caleb may inasikasong business daw sa Palawan. Kaya eto ako sa bahay, magisa nanaman. Alam ko naman limits ko. Still ang pangit pa din na iisa lang babae namin ni Caleb. Thinking of that naiirita lang ako. Urgh.

Bakasyon din naman, magout of town kaya ako? Urgh. Teka kanina pala nag try lang ako magonline sa facebook. Nung nakita ko SIYA na online chinat ko, kasu di naman ako pinasin. SEENLORD ampotek e. Hays. Asan kaya yun? Totoo kayang aalis sila ng lalaking yun at ipapakilala ito sa Tatay nya? Eh bat ko ba iniisip yun? Paki ko ba? Pero naman eh! Damn it. I cant help but to think. Mukha na akong tanga dito. Since that incident sa mall, lagi ko na syang naiisip. Those face na tumutulo ang luha nya. Naiirita ako. Why is she crying anyway? I don't know. I really don't know.

Habang naguguluhan ako, naramdaman kong nagvibrate ang phone ko.

"Bro." si Nikko pala

"Yes?" sagot ko.

"Pack your things, and were going to Japan!!!!" sabi ni Nikko. And then he hang up.

What the? Is he insane.

I called him back.

"Damn you. Ano trip mo?" i asked him.

"Hey chillax. Ang cool ng datingan ko nuh?" tuwang sabi ni Nikko.

"E kung sapakin ko mukha mo? Are you fuvking serious abou that?" i asked him impatiently.

"Yea bro. Kaya kung ako sayo mag pack up ka na, dahil darating na kami sa inyo in 5......4......3.....2........--"

"what the heck?!!"

Narinig ko ang doorbell, at paglabas ko. Nandito nga sila. Kumpleto ang boys.