-Füsun bebeğim,canım arkadaşım, en iyi dostum ,işim düştüğü zaman yalakalanma şeklim,
-Noldu gene İdil
-Bak kızmayacaksın ama hani senin şu mezuniyette giydiğin ayakkabı vardı ya siyah
-Hayır İdil vermem kızım ya anlamı var benim için
-Daha lafımı bitirmedim be 'Canım benim hadi ya bak vallah düzgün kullanıcam sadece o uyuyor elbisemin altına Lütfenn nolurr'
-Son bir defa
-Ayyy yerim seni ben çok tişükür
-Tamam yalakalanmayı kes de bana yardım et İdil kontürümü dağıtamadım.
Füsun bak geç kalacağız ne süslendin ya -'Tamam geldimm'
Ayakkabıları giymem'le dışarı fırlamam bir oldu bu İstanbul trafiğinde inşallah yetişebiliriz yoksa Füsunu öldürebilirim ciddi anlamda.
-İdil arabanın anahtarını aldınmı?-'Evet hadi ya acele et'
-Sen mi süreceksin ?
-Evet
20 dakika sonra davet edildiğimiz eve geldik pardon burası ev olamaz saray demem daha mantıklı olur.Kapımız vale tarafından açıldı anahtarları verip asil bir yürüyüş yapmak için ilerledik.Klasik İdil hareketimi yapmam lazım tabiki burda da davet edildiğim yerlere hayatta ön kapıdan girmem arka bahçeden dolaşırım alışkanlık olmuş bir nevi.
Havuz'un etrafındaki masalara geçtim Füsun da kapıdan yanıma doğru geliyordu.
-İdil şu alışkanlığını bırak artık hırsız gibi evin arkasından geçiyorsun.
İki saat dırdırını dinlememek için ''Hı-hı evet evet evet aynen öyle.'' diyip geçiştirdim.
Çantamdan sigaramı almak için içine baktığımda arabada unuttuğumu fark ettim.Füsuna diyip arabaya doğru yol aldım.Bu sefer ön kapıdan çıkıcam diye kendime emir yığdırıyordum.
Karşımdan gelen Emir'i görmemle ilkilmem bir oldu bu adam hangi ara hapisten çıkmıştı ki .
-Ooo İdil hanım da buradalarmış ne büyük bir tesadüf.
-Ya dimi ne büyük tesadüf Emir bey.Siz en son hapisteydiniz ne ara çıktınız acaba.
-O mevzuları açma İdilciğim.Nereye gidiyorsun?
-Sigaramı arabada unutmuşum almaya gidiyorum. Size de iyi eğlenceler Emir bey.
Beni süzdükten sonra- ''Bekliyorum yanıma'' diyip uzaklaştım ondan eminim arkamdan şuan baktığına iğrenç herif.
Kapıdaki valeden anahtarlarımı istediğimi söyledim.Adamın biraz endişeli olduğunu gördüm.
-İdil hanım arabanız uzak mesafedeymiş dilerseniz ben getireyim.dedi.
-Zaten kullanmayacağım içinden bir şey alıp geri gelicem verirmisin anahtarları.
Bir gariplik olduğunu hissediyordum.''İdil hanım size anahtarları veremem malesef''
Bu ya manyaktı ya da benimle alay ediyordu.''Ne demek veremem hadi uğraştırma beni sigaramı alıp çıkacağım''
-Malesef veremem lütfen şurada bir büfe var oradan alabilirsiniz istediğinizi.
-''İsmin ne?''
-''Hüseyin'' efendim.
,Bak Hüseyinciğim zorluk çıkartmadan anahtarlarımı ver ki olay çıkmasın son dileğin umarım bu olur.
-Efendim gerçekten bu isteğinizi yerine getiremem.
Etrafa bakındım kimsenin olmadığını anladığımda adamın kolunu tuttuğum gibi duvara yasladım.Yüzü duvara yan doğru ellerini kelepçeleyecmiş gibi tutuyordum.''Ver şu anaharları dedim sana bak zorluk çıkartma''
-''Eeefeendiiim'' Adamın kekelediğini duyuyordum. Ellerimi üstünden çekmemle arkamdan birisinin kolumu tuttuğunu gördüm.
Güvenlik olması lazım dı.''Çek şu elini kolumdan'' dedim.Adam elini çekip''Efendim lütfen beni zor durumda bırakmayın'' dedi. Bu bana ne dedi az önce zor durumda bırakmayın mı demişti.
-''Ne dedin sen bana az önce'' dediğim gibi adamın elini tutup tam tekme atacaktım ki adam benim elimi tutup duvara doğru götürdü.Kolumun acıdığını hissedebiliyordum.Vedatın sesini duymamla arkamdaki adamın kolumu bırakması bir oldu.
Vedat-''Napıyorsun sen lan it''dedi.
Adam''Efendim zorluk çıkarttı hanımefendi''Vedatın bunu duymasıyla adamın gözüne yumruğu geçirmesi bir oldu.İçimden oh olsun diyordum gerizekalı şey.Adam yere düştü ve kalkıp gitmesi bir oldu.Vedat bana doğru geldiğinde ''Şu adamlara söyle anahtarlarımı versinler'' dedim.Vedat bana bir hiçmişim gibi bakıyordu.Gözünü elbiseme kaydırdığında ve benimde elbiseme baktığımda adamın beni duvara yasladığı zaman açılmış olması gerek hemen düzelttim.Sonra bana bakıp ''Napıcaksın anahtarları'' dedi.
-İşim var
-Ne işin var len açıkca konuşsana
-İşim var diyorum anlama problemimi var sende
Sabır çekerek bana doğru bir adım attı ve ''İdil ne işin var bir daha söylettirme bana ''
-Sigara alıcam
Cebinden bir paket açılmamış sigara çıkartıp çakmakla beraber bana uzattı.Almam için bana bakıyordu.
-Ne bakıyorsun
-Kızım deli etmesene beni al şunu
-Arabamda var anahtarlarımı alırsam gidip kendi sigaramı almak istiyorum.
Biraz daha bana doğru gelip ''İdil hiç değişmemişsin aynı inat Kızım al şunu ve içeri gir inat etme da.''dedi.
-Arabamdan belki başsa bir şey alacağım niye gidemiyorum.
-Uzaktaymış
-Getirsinler ozaman
-Senin yanında insan deli hastası olur bak sana yemin ederim.İdil al şunu ve git.Diye bağırması bir oldu.
-Sorun çıkmasın diye alıyorum.Diye sitem ettim
-Sen zaten başlıbaşına sorunsun İdilciğim.Dedi ve o iğrenç gülümsemesini attı.Arkamdaki valeye sitem dolu bakışlarımı attıktan sonra kapıdan içeri girip havuza doğru ilerledim.
Gözlerim Füsunu aradı ama havuzun etrafında olmadığını fark ettim.Bir masaya geçip telefonla aradım ama ulaşılamıyordu.Bekle demiştim oysaki burda. Sigaramı içtikten sonra aramaya başlayacaktım.
Yanıma birisinin geldiğini ve kollarını masaya benim gibi koyuşunu hissetim.Baktığımda ise bana bakıyordu. Yüz tanıdıktı ama çıkaramıyordum.Ceketinden sigara çıkartıp yaktı ve içmeye başladı.Ben de geri önüme dönüp etrafa bakınmaya başladım.Yanımdaki adam''Hatırlamadınmı''diye sordu.
Bende '' Neyi hatırlamam lazımdı '' dedim. ''Beni '' diye cevapladı.Yüz tanıdıktı ama nereden hatırlayamıyordum sanki birisi hafızamdan yanımdaki adamı silmiş gibiydi.
-Malesef
Bana baktıktan sonra sigarasından son bir duman çekti ve söndürdü.Ve yanımdan gideceği vakit ''Depodaki gece'' diyip yanımdan uzaklaştı.Tüm anılarım aklıma geldi bir bir her şey o gece Cahit arkasından bağırmak istedim ama çoktan gitmişti.
