Chapter 3
Bea's POV
So, lunch na kami! Yay! NAKAKAENJOY. Kahit mag isa. Gutom na nga, loner pa. But its okay to be more comfortable and to love yourself more than anyone. (Ang drama lang noh?)Anyways, ANG DAMING MASASARAP NA PAGKAIN DITO OH!!
MENU:
-Chicken Sandwich Php 75.00
-Lasagna Php 150.50
-Tuna Sandwich. Php 80.00
-Han Fillet Php 66.50
-Barbeque Kebab Php 35.00Sus! Ano ba yan! Ang sasarap nga, yung price naman yung problema. -.- Ano kaya mabibili sa Php 25.00? Kendi? Tsk. Dapat kasi libre na ako sa lunch eh kasi scholar naman ako. Hahaha. Random thoughts be like. Haha.
*GRRRRR*
Pati yung tyan ko nag react na. NAKO NAMAN!! >.<
"Ah miss? Gusto mo?" Tumalikod ako at nakita ang isang lalaki, mukhang pure Filipino. Buti na lang may nametag.
Hmmm. STEPHEN?
Nag ooffer ng sandwich si Stephen. Ang sweet. :)
"Ah, no thanks po Stephen."
Nagulat siya nung sinabi ko yung name niya. Ang kyooot. >///<"Haha, pano mo nalaman name ko?" Tinuro ko nametag niya tapos tumawa. XD
"Hehe. Dapat pala inalis ko to."
"Hindi. Okay lang, haha. :) "
"Bea diba?"
What? Kilala niya ako? O.o Wala namang nametag. Pero papaano?? O____O
"Stephen? Pano mo nalaman name ko?"
"Sikat ka kasi" sabi niya habang kinakamot yung batok niya. Napatulala nanaman ako. Sikat?? Ako sikat?? Kailan pa?? Nung marshall law?? O.o Ano kaya yung meron sa Academy na to at ang daming hindi ko alam.
"Talaga? Kailan? Nung wala pa ako sa school?" Napatawa siya. WHY? Bakit niya kailangan tumawa? Tapos bigla na lang niya kinurot yung cheeks ko.
"Alam mo, ang cute mo. Binibiro ka lang naman eh. :P" ANG SAMA NIYAAH!! Ayoko talaga ng binibiro. Nakakainis kaya. -____-" Winalk- outan ko tuloy. Basta, nakakainis! >.<
"Bea! Wait!! Ui!!" sigaw ni Stephen. Bahala naman siya. Binilisan ko yung takbo ko. Then biglang may humawak ng braso ko. Napatingin ako. Si Stephen!!!
"Hintayin mo naman ako." sabi niya. Ang lapit ng mukha namin sa isa't - isa.
O_____O"Ayo---"
*kring kring kring*
YES!!! Next period na! Nakaligtas rin!!! CHULUMUT!! \(^O^)/ Bigla akong tumakbo paalis, di na ako lumingon sa likod. Ayaw kong malate nang dahil sa kanya.
5 minutes later...
"Good afternoon, Ma'am. Sorry I'm late."
"Sit down" I nodded. Shet. Sabi ko na nga ba late na ako. -.- Kasi naman yung Stephen na yun eh.
Pagkaupo ko, nagwander muna yung mga mata ko. Then I saw, yung katabi ko. Mukhang familiar. TEKA?
"Uhmmm. Hi" pagkakalabit ko sa kanya. Paglingon niya.
"Hi Bea, Stephen nga pala." ANAK NG---!!! Kaklase ko siya?? Sheeeeettt!! Malas! Malas!!! Malas!!!! Malas!!!!! MALAS!!!!! MALAAAAAASS!!!!
"Ikaw?? Ikaw nanaman?!!" paninigaw ko.
"Hindi, si Ma'am." -_- Ay GANON?? Bastos pala to ah.
"BEA and STEPHEN! 1st warning!!" paninigaw ni Garfield, este ni Ms. Lacamiento. Nakoooooo dahil sa Stephen na 'to napagalitan tuloy ako!!
"Alam mo, nakakainis ka na talaga. Wag mo na nga akong pansinin" sabay pabulong kong ginawa "Wag papansinin" at tumalikod ako sa kanya. Mabuti at hindi na siya sumagot pa. Nakakainis kasi siya.
~1:00 p.m. PE Session~
PE na! Ang pinaka-ayokong subject. Alam mo kung bakit? Kase! Patakbo-takbo tapos music tapos arts. Eh hindi nga ako marunong magdrawing. So, what's the use?"Okay class, discuss about your lesson in ballroom in a one-half sheet of paper. Submit your output by pair."
Sheyt! Sa dinami-daming pwedeng sayawin, BALLROOM talaga? Ano to!? Dionisia lang ang peg? And hello, sino naman yung ka-pair ko? Huhuhu :(
30 minutes later....
Yes! Solo mode is heart. ❤️"Sino pala yung walang partner?" Sabi ng P.E. teacher namin. So, I raised my hand. Honest ako noh!
"Ms. Ramos, you can pair up with Mr. Deluz" I nodded.
Sino ba yang Mr. Deluz na yan? Sana gwapo man lang (ambisyosa ang lola mo). Then suddenly, in middle of the moment where I'm still dreaming, yung mokong na Stephen na yun tumabi sa akin. Ummmm. Problem mo!?
"Ano!?" paninigaw ko. Nag-smile siya sa akin. Nakakakilig yung smile niya, lumabas yung dimples niya. Ayie! Wait. Anong ayie!? Erase! Erase!
"So, anong plano natin para sa ballroom?" Anong pinagsasabi nito?
"Ewan ko sayo. Kilala mo ba si Deluz?"
Tawa siya ng tawa. The F? What's so funny? T~T
"Ako yun!" then he laughed so hard again. Ano ba yan!!!??? Sa lahat ng pwedeng makapartner, siya pa talaga!!?? NAPAKAMALAS. Super malas. Malas. Malas na malas. Pinakamalas!!!!
Anyway, sinulat ko name niya sa paper ko kasi tapos na rin naman akong makipag-brainstorming sa sarili ko kanina (loner feels) at binigay ko na sa teacher namin.
"If you're done class, you can pass your papers and you may go. Also, kung sino yung nakapair niyo, yun na yung partner niyo para din sa project niyo."
Noooo! MALAS TALAGA!!!! Dali dali akong naglakad palabas kasi yung Stephen kanina pang nagpapapansin sa akin. Kanina pa niya ako inaasar. Leche. Pinaalis ko muna siya na parang pagtaboy sa pusang gala. Hahaha :P
Tumambay muna ako sa UTMT (under the manggo tree). Nagisip-isip at enjoy na view. Maka-soundtrip nga.
NP: Stereo Hearts
Habang feel na feel ko na yung song na naiimagine ko yung sarili ko na nasa music video ako, biglang may lumapit sakin.
~~~~~~~~~~~
A/N: Hindi na ako mag iingay ah. Para tuloy tuloy na yung pagbabasa ninyo. :) Keep reading guys!

BINABASA MO ANG
That Time When I'll Finally Meet You
Teen FictionWhen a typical and simple girl went to an academy full of hot boys. What could happen? This story is made by my friend. I only did some editting and publishing. Hope you enjoy it :) NOTE: There are some foul words included in the script. R-13 on...