Bazı anlar vardır insan bişeylere inanmak ister. Olmayacağını olamayacağını bildiği halde sadece inanmak bu fikre alışmak alıştırmak ister kendini, karşısındakini. Elbet bilir bişeylerin iyiye gitmeyeceğini eskisinden daha kötü bir hâl alacağını ama işte insan bu inanmak ister.
Insan ,sonunu düşünmeden, plansız, öylesine özgür şekilde, yaşayamasa da hissetmek ister.
Mesafelerin sadece rakamlardan ibaret olduğunu sarılmak istediğin de kollarının açmanın kafi olduğunu bilmeli insan.Bilmeli ki o ânı gerçekten yaşadığını hissetmeli.
Belki hiçbir zaman birlikte oturup saatlerce sohbet edemeyecek olan insanların yollarının kesişmesi, yakınında ki insanlardan bile daha özel olması hislerin giderek artması , verilen değerlerin farklı bir boyuta geçmesi insanın karşısına çıkan hem en özel hem en acı his oysa.
*Yanındaymış gibi mesafelere inat yanıbaşında berabermiş gibi hissetmeyi öğren.*
Ve bazen sonunu düşünme, olması gerektiği gibi değil de içinden geldiği gibi davranmaya çalış, inan böylesi daha özgürce ve keyifli hissettirecek.
Benim yazacağım senin okuyacağın çok şey var aslında ama bunları yapmak yerine 'yaşamak,yaşatmak' çok daha güzel olacak. Güzel günler yaşayabilmek dileğiyle...
Hep böyle güzel kal.
Herkes güzel gülüyor ama senin gülüşün özel olanlardan. Gülüşünün bende hep özel kalabilmesini diliyorum 🌸
10112017
02.50 🌾
