Joriens' POV
I see you with her
And it crushes me inside
Ilang taon na nga ba?
Parang kailan lang ang lahat.*smirk*
I guess I should stop
Thinking about you all the time
Sobrang tanga ko na ba para maghintay?
Baligtad na nga ata yung sitwasyon sa mundo ngayon hahah*fake laugh*
Maybe, this is what I needed
Maybe this is a sign
Maybe, I've been blind to reality
Maybe, baby~
*Pak*
"Aray! Ano baa?!" Ako yan, habang hinihimas himas yung batok ko 😑.
"Gagi! Tulala ka dyan oh! Mag-isa ka pa! Ano yan? Loner lang ang peg?!" Kaibigan ko si, Jien.(Kaibigan ko nga ba? De jk lang hahaha.)
"Di ah. Sa bait kong to? Loner? Tsk. Di uyy!" Sagot ko.
"Suus. So, bakit ka naman mag-isa dyan? Mema lang? Hahaha"
"Oo! Ang galing mo! Sige na alis na shoo!" Pagtaboy ko pa rito with matching hampas.
"Eh? Baliiw. Bakit mo ko pinapaalis?"
"Mema di ba?"
"Oo, mema-gawa"
"Hindi! Mema. Mema-nahimik man lang sa paligid ko!"
"Aba't! Hoy FYI ...sige na nga, alam ko naman kung anong araw ngayon e."
Napangiti ako ng mapait sa sinabi niya.
Oo nga, Oct. 0_, 199_. Ang kaarawan ng taong mahal ko. Ilang taon na ang nakalipas pero, memoryada ko pa rin. Kahit nga yung cellphone number niya dati e! HAHAHA.
"Alis na muna ako" Siya sabay pat sa likod ko.
At doon ko naramdaman lahat ng sakit ulit, naiiyak na 'ko haha.
Kaya naisipan ko ng maglakad-lakad muna ...
Itutuloy ko po ba?😂😊😊
YOU ARE READING
IAmNotAshamed
General FictionIsang storyang aakalain niyong puno ng katangahan, ngunit marami naman kayong matututunan. Lalo na para sa mga kababaihan, Na mayroong matagal ng minamahal.
