Chapter 1: A distance between us

354 9 4
                                    


  [Shantall's POV] 

 The girl beside me removed my headset for me to hear her voice. 

"Miss next ka na"

 "Alright !" I stand up and fixed myself just to make sure na sa Physical Appearance ko palang ay maimpress ko na yung HR manager, this is my 4th time so sana naman matanggap na ko dahil ayoko ng mag-aksaya pa ng pamasahe. As i enter the room I sat in applicant's chair and give my complete resume. 

"Good Afternoon !" Bati ng HR. 

"Ahm.., Good Afternoon Ma'am, I'm Shantall Eulysis V. Mendez 21 years old, Graduated in Our Lady of Fatima University, Bachelor of Arts major in Mass Communication, I am applying for Researcher. And my objective is I am looking for a company which offers a challenging opportunity to enhance my skills; kobwledge that would allow me to contribute towards the company's goals, and that can use my ability to work productively which I can put my creativity and passion to work" Pagpapaliwanag ko. 

 "Ok," sabi niya. 

 I look straight to her. 

"Let's move on to my skills; I can speak English and Filipino, Good in communication skills, Literate in computer, and can handle a good service" Dagdag ko pa. 

Ngumiti lang siya then she ask me."Do you have work experience? " tanong niya. 

 "I doesn't have work experience for now Ma'am Because I'm fresh graduate and also I'm not expecting for a high salary." Sinabi ko na rin yon baka kasi itanong din. 

 I feel so nervous again, pero sa palagay ko matatanggap na ko eto na yun Besh !, I wish na sana wala akong maririnig sa kanyang "We will call you and thank you". 

 Pagkatapos niyang basahin ang resume ko tinabi na niya ito at bumaling ulit sakin ang atensyon niya. 

"I like you Ms. Mendez, But we will call you na lang as long as may posistion na para sayo. Thank you !"  

  Lumabas ako ng kuwarto ng sobrang lungkot, as in gustong - gusto kong umiyak. How manny times do i have to waste efforts para lang magkatrabaho ako? Ewan ! Nawawalan na ko ng pag-asa at nahihiya na rin ako dahil ako na lang yung wala pang trabaho, yung mga friendship ko sumasahod na samantalang ako puro apply lang. Speaking of my friendship, kotse ni Lynn tong nakapark sa gilid ng coffee shop. 

Nakita ko siyang palabas na kaya hinintay ko siya tapos medyo nagtago ako sa katabing kotse nito. 

 "Huli ka !" Panggugulat ko kay Lynn.Halos lumalay naman yung dibdib niya sa gulat nang sakyan ko ang likod niya haha.

 "Bwisit ka ! Kung saan -saan ka sumusulpot.... ano na ? Kumusta na yung inapplayan mo ? Tangga ka na ba?" Tanong ni Lynn. 

 Nauna na akong pumasok sa kotse bago ko siya sagutin tapos sumunod siya. Kapag ganitong tahimik na ko alam na niya ang ibig sabihin, Best friend nga naman !. 

 "Wala, ganon pa din " sabi ko. 

Bago siya nagdrive hinawakan muna niya ako sa dalawang kamay. 

"Ganito na lang siswang, gusto mo kausapin ko yung kakilala ko sa Senate, kailangan niya kasing umalis this month eh kaso hindi niya maiwanan yung Boss niya dahil naghahanap siya ng bagong secretary na papalit sa kanya " sabi ni Lynn. 

"Eto yung contact no. Niya, ano bet mo ba? Go ka na besh !" Dagdag niya. 

 Maganda yung inooffer ni Lynn. Yung nga lang mas gusto ko kasing magtrabaho sa trabahong related sa kursong tinapos ko, although other side din naman yon ng communication pero iba pa rin talaga kung sa production ako kikilos at yun naman talaga ang pangarap ko kaya nga ako nag masscomm eh. Siguro pag-iisipan ko nalang. 

The Ten Love Movements (Simon Marcos FanFiction)Where stories live. Discover now