Mr.Sungit is my Husband

Chapter 1

"Alam mo ikaw ang pinaka-masungit na tao na nakikilala ko!"Ako.

"So?"Sya.

"Ik-argggghhh " ako. Nako pag ako 'di nakapag-pigil sayo nakooooooo Mister.. Lalapirutin kita ng bonggang-bongga.leshe ka. Ahhh ikaw lang ang nagpapahirap sa buhay ko . Ay hindi pala, pati pala daddy ko . Pahirap kayong mga lalaki.!!!!!!!

------

Chapter 1

"Dad, ano ba naman 'to ? Arrange Marriage is so old fashion .. And i'm old enough to choose what desicions i want to choose. Dad pls. Kung ayaw mong kamuhian kita, STOP THIS NONSENSE ARRANGEMENT." Ako.

Kasalukuyang nasa loob ako ng office ko ng pumasok si dad at binuksan na naman ang topic na tungkol sa marriage ,marriage na yan... Nag-aaway na naman kasi kami ni Dad dahil dun ,eh sa ayoko naman talaga , I'm happy really Happy because I'm single, kasi pangpagulo lang ng buhay ang mag lalaki... Ang gusto ko mag-papakasal lang ako sa taong mahal na mahal ko at sa taong kaya ko ibigay ng buo ang tiwala ko.. hindi yung ikakasal ako sa Total Stranger .. Saka andami ko pang gustong gawin.

This is my life... And welcome !!! Kung iniisip niyo na masarap ang buhay mayaman aba palit tayo , kase kung ako ang tatanungin, gusto ko pang mabuhay ng simple keysa sa buhay marangya, mayaman ka nga ipapakasal ka naman sa taong di mo naman kilala..

"Kung ayaw mo rin na itakwil kita at kalimutang anak kit---"

"GO! Kalimutan niyo ,itakwil niyo , gawin niyong hampas lupa ,GO! I don't care because i want to get out in this hell gusto ko isama si mama umalis ,dapat naka-alis na kami noon sa buhay niyo kaso ayaw ka iwan ni mom kasi mahal ka niya.. Our life is so miserable because of you , nawala siya ng dahil sa-" pinutol niya ang sinabi ko .

"Hindi ako ang may kasalanan kung bakit siya nawala" sabat niya.

"Sino dad? Ako! Dad,ako ba ?! Sino?!! Sabihin niyo sakin sino kung hindi kayo.!!!" I screamed on top of my lungs. Galit na galit ako... Simula nung nawala siya.nagbago na ang lahat nawala na ang dapat na blessing sa pamilya,dapat magpapabago sa pamilya ,magkapagbabago sa tingin ko sakanya. Ng dahil sa kanya lagi nalang depress ang mommy .

"I'm-- " dad

"I don't need your sorry , WE! Don't need your sorry , mababalik ba siya ng sorry m-"

*SLAP*

"I-i'm--"

"Don't touch me." Tapos kinuha ko na ang bag ko at sinimulan maglakad palayo sa sarili kong office . Pero bago yun..i will say what i need to say.

"Kinalimutan ko yun dad, but everytime i see you, and mom is crying because of you , that nightmare keeps hunting me.. Oo nga kami ang pinili mo , hindi ang babaeng yun pero ramdam namin na hindi kami karapat-dapat sa pagmamahal mo. You used to be the best dad before ,pero nung dumating siya nawala na kami sa buhay mo , nabalewala kami , sana nga namatay nalng kami kasama niya para pwede mong balikan ang babae mo." I said those words while i'm not facing him , and even i can't see his expression i know nabigla siya sa nasabi ko.

I headed to the elevator ,naiiyak ako sa tuwing bumabalik sa isip ko yun ,pinupunasan ko yung luha ko ng bumukas yung elevator at may nakita akong lalaking may ka-make out na babae... Nakatitig lang ako..Ng mapansin nila ang presence ko at lumingon yung babae . "Ma'am" ang secretary ko at ang assistant secretary ng dad ko. Nakayuko silang dalawa sakin..

"This is not a motel , This is my building , so kung gusto niyong gumawa ng milagro wag dito.! NOW! OUT!!! " Nagmamadali silang dalawang lumabas ng elevator.

"By The Way.. You two are fired.". I said as i step inside the elevator , before the elevator's door close i saw their faces in shock at lahat ng tao sa floor nag bubulong-bulungan..