Je komt in de cinema en je koopt een kaartje. eindelijk mag je je kaartje tonen aan die man. Je bent beleefd en lacht vriendelijk. Het enige wat die stomme man doet, is je aankijken alsof je de grootste mongool ter wereld bent (oké, misschien ben je dat ook). Als je daarna je popcorn hebt kunnen kopen, ben je de helft al verloren voor je bij de zaal bent, door die onlogische potten (zelf heb ik hier geen ervaring mee, want ik eet nooit popcorn). Maar goed, met je pot popcorn, die bijna helemaal leeg is, kan je in de zaal. Wanneer je de zaal binnen bent, komt er een levensgevaarlijks iets, die trappen. Die trappen zijn al even gehandicapt als die potten popcorn. De ene trede is lang, de andere is kort of de ene is hoger dan de andere. Ze willen gewoon dat je je benen breekt. Ze willen zeker solidair zijn met de personeelsleden die in een ziekenhuis werken? Zij moeten tenslotte ook eens werk hebben. Toch vind ik dat ze ook eens solidair mogen zijn met ons, dood saaie mensen, die op zo'n typisch Belgische regendag, rustig nar een film in de cinema willen gaan kijken. Maar goed, gelukkig heb je net geen gebroken been en zit je op de ideale plaats in de zaal. Je kijkt even rond in de zaal en ineens zie je een vrouw van 180 kilo de zaal inkomen. En dat is nog niet het ergste, want nadat die 180 kilo de cinemazaal binnen is, zie je 2000 kinderen die mee zijn met die vrouw voor een verjaardagsfeestje. Natuurlijk willen die 2000 kinderen bij elkaar zitten, dus die oude man, die naar je keek alsof je de grootste mongool ter wereld bent (wat je misschien ook bent) komt zeggen dat je moet verplaatsen. Alleen nemen die 2000 kinderen al de helft van de zaal in en dan moet die 180 kilo er nog bij. Dusja daar zit je dan, helemaal in het hoekje gepropt, met net geen gebroken been en een pot popcorn, die je beter een lege pot met 5 popcorntjes kan noemen. Wanneer de film dan is begonnen, wil je iets eten, dus je eet de 5 overgebleven popcorntjes op, want verder is er niets van overgebleven. alleen heb je door al die suiker of al dat zout van die popcorn extreem veel dorst gekregen en droog je bijna uit. In de pauze ga je dus zo snel mogelijk wat te drinken halen. Omdat ze geen water hebben, koop je maar cola, alleen krijg je door die cola nog meer dorst waardoor je nog een cola koopt en hierdoor krijg je weer meer dorst. Uiteindelijk mogen ze je afvoeren naar het ziekenhuis wegens uitdroging. Weeral solidariteit met het ziekenhuis en niet met ons, dood saaie mensen. Dit is dus het einde van je leuke 'Ik ga naar de cinema op een typisch Belgische regendag' idee.
