Hilig

A

Makalipas ang ilang minuto ay nahubad na ni Alberto Santos ang mga saplot ng kanilang pinakabagong customer. Nang malantad sa kanyang mga mata ang buo nitong katawan ay isang ngisi ang namutawi sa kanyang mga labi. Muling sumidhi ang kanyang pag-aasam na isakatuparan ang kakaiba niyang hilig.

Sa loob ng ilang sandali ay malaya niyang sinuri ang bawat bahagi ng katawan nito, mula ulo hanggang paa. May matangos itong ilong na binagayan nang maninipis at mapupulang mga labi. May bilugang mukha na mas lalong napapansin dahil sa buhok nitong usong-uso, ang undercut. Kayumanggi ang balat na angkop sa angkin nitong tangkad. Malalapad ang mga dibdib at may perpektong abs, na halatang alaga sa ehersisyo o paggi-gym. Higit sa lahat, nang dumapo ang kanyang mga mata sa pagitan ng mga hita nito ay ilang beses siyang napalunok dahil sa katakamtakam nitong pagkalalaki.

Tama nga ang hinala ko, aniya sa sarili habang unti-unting inilalapit ang kanyang kanang kamay sa bagay na iyon. May kahabaan at katabaan sa kabila ng normal nitong estado. Muli siyang napalunok nang maramdaman niyang mainit-init pa iyon.
"Akin ka muna ngayong gabi, Darren." Hindi na niya napigilan ang kanyang pananabik kaya mahigpit niya iyong hinawakan. Hanggang sa unti-unti niyang iginalaw ang kanyang kamay nang paitaas at paibaba, kasabay ang pagkalunod niya sa kanyang imahinasyon na kunwari ay tumitigas iyon.
'"Wag kang mag-alala, kakayanin ko ang jumbo hotdog mo," bulong pa niya habang malaya niyang nilalaro iyon gamit ang kanyang mainit na dila. Lalo pang sumidhi ang kanyang libog kaya gigil niyang isinubo iyon sa kanyang bibig. 
Ang sarap-sarap mo pala, Darren. Ilang beses pa siyang napaungol nang maramdaman niyang sumasayad iyon sa kanyang lalamunan.
Bilanggo na siya nang matinding kalibugan kaya pinaglalaruan na rin niya ang kanyang pagkalalaki. Agad siyang sumampa sa stainless table kung saan nakahiga si Darren at mabilis niyang hinubad ang kanyang suot na pantalon at panloob.
"Please, dahan-dahan lang," nakikiliti niyang sabi habang dahan-dahan niyang ipinapasok iyon sa makipot niyang butas, "Sabayan mo ako sa langit," giit pa niya dahil alam niyang malapit na niyang marating iyon.
Halos ilang beses na kumawala ang katas ng kaligayahan ni Alberto bago niya napagpasyahang gawin na ang kanyang trabaho bilang isang embalsamador.

Sa loob ng isang taon niyang pagtatrabaho sa Avila Funeral Homes ay iba't ibang tao na rin ang napasailalim sa kanyang kakaibang hilig. Mapa-babae man o lalaki. Bata man o matanda. Kapag nagustuhan niyang gawin iyon ay wala ng magagawa ang kanyang mga biktima mailugso lamang niya ang kakaibang init ng kanyang katawan.

"BILISAN mo nang maligo. May bago tayong kustomer."
Binalewala na lamang ni Alberto ang mga sinabi ng amo niyang si Damian dahil malapit na siyang makaraos mula sa kanyang pagsasarili. Hilig niyang gawin iyon tuwing maliligo kaya mas lalo siyang tumatagal sa loob ng banyo.
Mabilis niyang tinapos ang paliligo nang tuluyang makaraos. Agad din siyang nagbihis at pumunta sa embalsamuhan.
Sa pinto pa lamang ng kuwartong iyon ay agad niyang natanaw ang dalagang nakahiga sa stainless na lamesa. Hindi siya maaaring magkamali, kilalang-kilala niya ito. Mabilis niyang ikinandado ang pinto dahil sa unti-unti nang paninindig ng kanyang pagkalalaki.
Sino nga naman ang mag-aakalang ang babaeng pinagnanasaan lamang niya noon sa telebisyon ay kaharap na niya. Higit sa lahat, wala nang makapipigil pa sa mga gusto niyang gawin sa katawan nito.
"Siguradong magugustuhan mo ang pakikipaglaro sa 'kin, Hyacinth."
Tila nababaliw niyang sininghot-singhot ang samyo ng dalaga mula sa mga paa hanggang sa mahaba nitong buhok. Kasabay ang dahan-dahan niyang pag-alis sa suot nitong trahe de boda at panloob.
Nang dumako ang kanyang ilong sa maninipis nitong mga labi ay sinibasib niya iyon ng halik.
Ang suwerte ko naman ngayong gabi, aniya sa sarili habang nangigigil niyang dinidilaan ang leeg nito. Marahas pang dumapo ang mainit niyang dila sa malulusog nitong dibdib. Bumaba sa pusod hanggang sa makarating sa pinakaiingatan nitong pagkababae.
Sabi ko na nga ba, matambok 'to, Hyacinth, giit pa niya.
Makalipas pa ang ilang sandali ay sabik na sabik niyang ipinasok ang kanyang ari sa kaselanan nito. Hanggang sa ilang beses siyang nakaraos sa walang nang buhay na katawan ni Hyacinth.
"Bert, mamaya mo na tapusin ang pag-eembalsamo." Agad siyang umalis sa ibabaw ng katawan nito nang marinig niya ang boses ng kanyang amo.
"Bakit po, Sir Damian?" usisa niya na tila wala siyang ginawang kakaiba. Mabuti na lamang hindi nito napansing hindi pa siya nagsisimula sa pag-eembalsamo.
"Ibili mo muna ako ng isang case ng Red Horse," seryoso nitong sagot, na sigurado siyang inaway na naman ng asawa nitong talakera kaya maglalasing.
"Sige po," kunot-noo niyang sagot at lumabas sa kuwartong iyon.
Nang muli siyang makabalik doon ay mabilis niyang inembalsamo ang babaeng naging bahagi ng kanyang kakaibang laro.

ALAS dose na ng hatinggabi nang maihatid sa chapel ang labi ng dalagang si Hyacinth Ramos dahil sa pagkaantala ng pag-eembalsamo rito.
Marami ang nakiramay sa pamilya Ramos, kabilang na ang mga malalapit na kaibigan ni Hyacinth mula nang siya ay maging isang artista. Hindi pa rin sila makapaniwalang yumao na ang tinaguriang prinsesa ng mga teleserye.
Sa 'di kalayuan, mapapansin ang isang matangkad na lalaki na bahagyang nakakubli sa gilid ng pinto ng chapel. Hindi niya magawang lumapit agad sa harap ng kabaong ni Hyacinth dahil siguradong paaalisin siya ng mga magulang nito.
"Sana 'di na lang kita iniwan, Love," giit niya habang mahigpit na nakakuyom ang kanyang mga kamao,"Kung naramdaman ko lang na posible kang mapahamak nang mga sandaling 'yon, sana 'di na 'ko umalis."
Punong-puno siya ng pagsisisi dahil sa pagpapabaya niya kay Hyacinth habang kinukunan ang mga eksena sa pelikulang ginagawa nito. Kung hindi sana siya umalis upang bumili ng kanyang makakain ay posible pa niyang mapigilan ang pamamaril ng isang lalaking nababaliw sa kanyang kasintahan.
Siya rin ang sinisisi ng buong pamilya ni Hyacinth dahil siya umano ang nagkumbinsi rito na mag-artista. Nagkakilala sila nito sa isang photoshoot kung saan siya ang photographer. Nahagip ng lente ng kanyang kamera ang maamong mukha ni Hyacinth, na sinamahan lamang ang kaibigan nitong isa sa mga model niya.
"Pangako, ipaghihiganti kita. Hahanapin ko ang lalaking 'yon," gigil niyang sabi habang nakatitig sa larawan nito na nasa ibabaw ng kabaong.
Ilang sandali pa ay nagkaroon siya ng pagkakataong makalapit kay Hyacinth dahil sa panandaliang paglayo ng mga magulang nito. Nagkubli na lamang siya sa suot niyang jacket na may hood upang hindi siya makilala ng sino man.
"Love, patawarin mo 'ko..." Akma niyang hahaplusin ang salamin ng kabaong ni Hyacinth nang mapansin niya ang pulang pantal sa bandang leeg nito.
Paano siya magkakaroon ng ganito? Imposible namang pasa 'to, aniya sa sarili dahil sa paghihinalang kiss mark iyon. 
"Sino'ng tarandong gumawa nito sa 'yo, Love?" gigil niyang bulong dahil agad niyang naisip ang mga posible pang nangyari sa katawan ni Hyacinth. Hindi kaya hinalay ng kung sinoman ang kanyang kasintahan?
"Hahanapin ko siya at ipaghihiganti kita," giit niya sapagkat may hinala na siya kung sino iyon kaya agad niyang maisasakatuparan ang kanyang plano sa lalong madaling panahon.

"PLEASE, maawa ka sa 'kin! Tama na! Ayoko na!"
Ilang beses na nagmakaawa si Hyacinth subalit nagpatuloy pa rin si Alberto sa pag-indayog sa ibabaw ng kaakit-akit nitong katawan. Hindi naman makaalis ang dalaga dahil sa mahigpit na pagkakatali ng mga kamay at paa nito sa stainless na lamesang kanilang kinahihigaan.
"Hinding-hindi kita pakakawalan hangga't 'di ko nailalabas ang libog ko sa 'yo," aniya saka malakas na humalakhak na tila wala sa sarili. "Matagal ko nang pinangarap na matikman ka kaya pagbigyan mo na 'ko," gigil pa niyang sabi.
"Tama na. Ayoko na..." muling pakiusap ni Hyacinth.
"Sige mag-ingay ka lang para lalo akong libugan sa 'yo," panunudyo pa niya rito habang pabilis nang pabilis ang kanyang pag-ulos.
Malapit na sana niyang marating ang sukdulan nang biglang mamatay ang ilaw sa loob ng kuwartong iyon. Agad ding nanindig ang kanyang mga balahibo nang maramdaman niya ang pagdampi nang malamig na hangin sa kanyang pang-upo.
"Sino kang gago ka?!" gulat niyang sigaw nang may humawak sa kanyang pagkalalaki at mahigpit itong piniga.
"Bitawan mo 'ko!" giit niya. Sinubukan pa niyang gumalaw subalit hindi niya magawa dahil sa paninigas ng kanyang buong katawan. Nang balingan niya ang katawan ni Hyacinth ay wala na ito roon. Hindi kaya ito ang nananakit sa kanya? Imposible!
"Tama na! Tangina kang babae ka!"
Mas lalo pa siyang nakaramdam ng sakit nang kagatin nito ang kanyang pagkalalaki. Nakagat pa nga niya ang kanyang labi nang maramdaman niyang tila mapuputol na iyon dahil sa pagbaon ng mga ngipin nito.
"HYACINTH!"

Itutuloy...

2018©Mysterious Eyes | Xerun Salmirro