Sokak lambalarının aydınlattığı yolda yürürken, ağlamaktan kızarmış gözlerinden çok, kalbi acıyordu Taehyung'un. Göğüs kafesinin üstündeki ağırlık artık taşıyamayacağı kadar fazlaydı onun için.
Ayakları onu bir yerlere götürüyordu, fakat nereye gittiği bilmiyordu. Gidebildiği kadar gitti o da.
Karşıdan şehrin ışıklarını ve gökyüzünü görebileceği, küçük bir tepeye çıktı. Tepenin en ucundaki banka oturup şehri seyretti bir süreliğine, sonra gözlerini gökyüzüne dikti. Şehrin pis havası gözyüzünü de kirletmişti, yıldızları tam olarak görmek istedi.
Sonra, tam karşısında bir yıldız kaydı Taehyung'un.
O da, isteğini geceye fısıldadı.
"Onu unutmayı diliyorum."
