War Zone

Twenty One

Kylie'nin günlüğünden kesit -4-

Yaklaşık 1 hafta önce bebeğimi düşürdüm bu beni ne kadar üzse de yanımda bana destek olan sevgilim varken çok fazla üzülemiyordum. Ameliyattan çıktıktan sonra gözümü açtığımda kasıklarımda çok fazla ağrı vardı ama ağrıyı umursamayıp etrafıma baktım onu görmek için bana hastalığımın her evresinde destek olan beni hiçbir zaman yanlız bırakmayan insana baktım. Hemen yanımda ki koltukta uyuyordu ama çok huzursuz uyuduğu belliydi ve tahminen bi kaç gündür uyumuyordu çünkü gözaltları mosmordu. Uzun uzun ona baktım ve istemsizce gözümden bir damla yaş düştü. O kadar mükemmel biriydi ki onu hak edecek ne yaptığımı bilmezken ona bu acıları yaşatıyordum o kesinlikle mutlu olmayı hakediyordu ve benimle mutlu olamayacağını biliyordum. Zayn karşımda huzursuz ve bitmiş bir şekilde uyurken ağladım hem daha kazanamadan kaybettiğim bebeğim için hem bunları haketmediği için kaybetmek zorunda olduğum sevgilim için hem de hastalığımı öğrendiğinde mahvolacak kardeşim ve arkadaşlarım için ağladım

Kylie'nin günlüğünden kesit -5-

Ben ağlamaya devam ederken odanın kapısı açıldı ve içeri Selena girdi. Zayn ona söylemiş miydi? Peki diğerleri biliyor muydu? Sadece bebeğimi düşürdüğümü mü yoksa tüm hastalığımı mı biliyordu? Hiçbir şey bilmediğim için pot kırma olasılığım yüksekti Zayn hastalığımdan bahsetmemiş olabilirdi o yüzden konuşmama kararı aldım. Hastalığımı bilsede bilmesede bebeğimi düşürdüğümü kesin biliyordur ve konuşmamamı ona bağlayacaktır. Yanıma gelip neden ağladığı mı, ağrımın olup olmadığını sordu ve beni ne kadar sevdiğini, hep yanımda olduğunu her sıkıntımda onun yanına gidebileceğimi söyledi. Konuşmasının sonuna doğru sesi titremişti ve sonra odadan çıkmıştı. Kapının kapanma sesi onu teleşlandırmış olacak ki Zayn hemen kalktı ve hızlıca ayağa kalkıp yanıma geldi. Uyandığımı görünce yüzünde ki rahatlama ve sevinç duygusu çok net okunabiliyordu. Beni öperken yanağından bir damla yaş düştü ve ben hızlıca yaşı sildim. Ağlamaklı sesiyle "üzgünüm" dedi. "Onlara söylemek zorunda kaldım. Biliyorum onların üzülmesini istemiyorsun ama bu yükü artık beraber kaldıramazdık Kylie. Bana kızabilirsin, bağırabilirsin ne desen haklısın ama ben her şeyi senin için yaptım." Konuşması bittiğinde ağlamaya başladım. Ona kızmalıydım, bağırmalıydım hatta planımı uygulayıp ondan fırsattan istifade ayrılabilirdim ama yapmadım. O gücü kendimde bulamadım sadece ağladım ve Zayn de benimle birlikte ağladı. Sonra kapı yine açıldı ve içeri Hailey, Justin, Gigi ardından da Abel girdi tam kapıyı kapatacakları sırada Selena da içeri girdi ve kapıyı kapattı. İçeri girdiğinde üzgün olan Justin, Zayn'in ağladığını görünce anırarak gülmeye başladı. Kendall neredeydi? Ya da Harry ve Cody? Kendall'a bir şey mi olmuştu? Bakışlarımı Zayn'e çevirdiğimde ne demek istediğimi anlamış olacak ki Kendall'dan haber alamadıklarını bu yüzden Harry'nin ona bakmaya gittiğini söyledi. Hailey yanıma gelip ağlamaya ve benden nedenini bilmediğim bir şey için defalarca özür dilemeye başladığında bende hormonlarımdan dolayı uyandığımdan beri yaptığım şeyi yapıp ağlamaya başladım. O sırada Justin gülmeyi kesmiş ve bir köşede sessizce oturuyordu. Gigi ayakta gözleri dolmuş bir şekilde durup bizi izliyordu. Abel duvarın kenarında diz çökmüş ve yüzünü dizlerine gömmüş oturuyordu. Zayn ilk uyandığımda onu gördüğüm koltukta oturmuştu ve gözleri dalmış bir şekilde yere bakıyordu. Selena ise Justin'in yanında oturmuş ağlıyordu. O an şu lanet hastalığa olan nefretim biraz olsun azaldı. Evet hepsi üzgündü bu iyi bir şey değildi ama hepimiz birlikteydik ve belkide ilk kez kimse kavga etmeden ruhen birbirimize destek olarak aynı ortamdaydık.