Saat 3.25'i gösteriyordu.Siyah sırt çantamı omuzuma aktım,yanımda duran telefon aldım ve ağır adımlarla kapıya yürüdüm.Ses çıkmaması için yaklaşık yirmi kez deneme yapmıştım.Emin olduktan sonra,evin çıkışına doğru gittim.Kapıyı tek hamlede açıp dışarı çıktım.Spor ayakkabılarımın birini çantaya attım,siyah ve biraz daha iyi görünümlü olanı ayağıma geçirdim.Kalbim aşırı hızlı atıyordu,ki bunu bütün bedenim hissediyordu.Yavaşça kapıyı kapattım ve koştum,koştum,koştum...
Ne kadar olmuştu bilmiyorum ama,adını dahi bilmediğim bir sokağa gelmiştim.Bir duvarın dibine çöktüm.Hafif bir gülme krizine girdim.Yine ne yapmışım farkında değildim.Ama artık eve dönmeyecektim.Bacaklarım ağrıyordu,ve nefes nefeseydim.Kafamı duvara daha iyi yasladım.Üzerimdeki mont beni ısıtmaya yetmiyordu.Daha iyi sarıldım.Uykum yoktu açıkçası,hala ne bok yediğimi düşünürken içimde ciddi bir rahatlama hissediyordum."Evden kaçmak" terimi fazla ergence geliyor oysa ki.Ama ya yaşanılacak bir yer değilse?Evet mecbur kalıyorsunuz.İstemsizce.
Ben Mira!Çocuklu bir ailenin ortancısıyım.18 yaşıma dün girdim.Ne kadar mükemmel bir doğrumgünü geçirdiğimin farkındasınızdır diye umuyorum.Her neyse babam memur.Annem ise ev hanımı.Ailemden değer görmedim,tam gençlik diyeceğim kısmı yaşayamadım.O güzel lise yıllarım olmadı.Her aklıma gelişinde gözlerim dolar,düşünceler içinde boğulurum.Liseyi 3. Sınıftan sonra bıraktım.Maddi durumdan değil,babam ve annemin istememesi.Zaten ilk iki sene aşırı bir baskı şeklinde geçti.Daha fazlasına bende dayanamazdım.Ailemden şiddet gördüğümde oluyordu,ama sadece ben.Ablam var 25 yaşında.İstediği üniversitede,evet orda.Aşırı sever babam.Kardeşim 10 yaşında.İstediği çoğu şey olur.Ha evet herkesin kafasında aynı soru."Niye sen" emin olun bunun cevabını kendime kaç kez sordum.Anneme,babama ama aldığım cevap her seferinde aynıydı.
"Senin okumaya gönlün yok"
Katlandım,katladım ve artık dayanamadım.Patladım,hepsine.Sordum,soruşturdum.Merak ettim ama işte dün,o doğum günümde babam yüzüme tokat attı,vurdu.Bir şey demedim,çekildim.Kaç kez düşündüğüm bu şeyi,sorgulamadan yaptım.Mutluyum,gençliğimi son haznesine kadar yaşamaya geldim İstanbul!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Nefrete Ne yakınsın.
ChickLit"Sen benim unutamadığım ilklerim,içemediğim son kadehsin.Söyleyecek onca şey varken susmak nedir bilir misin?Aşkı son hecesine kadar senle ezberlemişken hemde."
