Hayat maceradan yoksun, hayallerin gerçek olamayacağı derecede sade ve sıkıcı geçip gidiyordu. Ben ise bunların hepsinin hatta daha da fazlasını gerçekleştirmek istiyordum. Bu hayallerimi kimseye açamıyordum. Kendime yeni dünyalar açmış geceleri rüyalarımda ayrıca hayallerimde buraya sefere çıkabiliyordum. Artık hayat felsefem "MACERA NEREDE YUNUS ORADA"..... Aslında daha 7. sınıfa giden bazıların gözünde olsa gerek 5. sınıfa giden, ufak tefek ve beceriksiz bir çocuktum. Boyum küçük olsa da kendimi az çok savuna biliyordum.
Yine güzel bir tatil günü aslında benim için BİR ASRIN SONU olmuştu. Benimde elbet kendime göre planlarım vardı. Planlar aslında nasıl bir maceranın ucundan tutarım diye geçiyordu. Yatağıma oturmuş, kapıyı kilitlemiş ilham gelmesini bekliyordum ve ne olduysa bir ışık yandı ve nasıl olacağı bir film şeridi olarak gözümden geçiyordu ve "BULDUM İŞTE BULDUM" diyerek yatağımdan fırladım. O an nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde YERİ ÖPMÜŞTÜM ve sevinçle sınıfımızdaki iki kişi aklıma geldi. Onlar sınıftaki öbür kişilere göre kişilikleri ve tarzları bana uyan ve iyi birer arkadaş olarak sırlarımı güveneceğim bir şekilde onlara verebilirdim. Hem bir tanesi en yakın arkadaşım olan Keremdi. Öbür arkadaşım ise sınıfta ayrı ayrı bir şeyler hayal eden ve hayal perest bir kişiliği olan "GÜL'dü"
İkisininde bana katılacaklarından emindim ve koşarak evden çıktım. Annem arkamdan "NEREYE" diye bağırsa da benim cevabım kesin ve net olarak "HİÇÇÇ" demekti. Arka tarafımdan bir acı hissettim terlik mi başka bir şey mi onu Allah bilir. Neyse sonunda Keremin evine vardım. Babası beni tanıdı ve Kerem evde yok dedi. Nereye gitti diye sorduğumda "Bilmiyorum, KERATA benden gizli bir yere gitti" dedi. İlk baş nereye gideceği aklıma gelmese de sonradan kendi yaptığımız tahtadan eve gideceğini düşündüm. Kulübe eski ve kullanılmayan bir arsanın içindeydi orayı sadece ben ve Kerem bilirdik. Kulübeye gittim ve Keremin haritaya benzer bir şeyler karaladığını gördüm saklamaya çalışsa da ne çare elinden çeki verdim ve "Ne yapıyorsun burada" dedim. Oda "Hiç" dedi bir süre kapılan sessizliği ben bozdum ve sakin bir şekilde. "Benden ne saklıyorsun."dedim. Oda derin bir iç çekerek "Artık saklamak için bir nedenim yok." dedi ve devam etti "Geçenlerde yolda yürürken yaşlı ve huysuz bir adam yanımdan geçiyordu. Yanlışlıkla elbisem adama sürtündü. Adam bana o kadar sert bir bakış atmıştı ki bir anda dona kaldım. Dişleri dökülmüş, saçları beyazlamış ve cadıyı andıran görüntüsü ile etrafa dehşet saçıyordu. Adam etrafını süzmekte ve bir şeyler gevelemekteydi. Hiç kimsenin yoldan geçmediği ve sessizliğin hakim olduğu bir anda ben ani bir hareketle kolaylıkla bir dükkana çekti. Daha sonra..." Ben heyecanlanmış ve korkmuş bir şekilde "Eee daha sonra" dedim. Kerem derin bir iç çekti ve sözlerine devam etti."...ben korkmuş bir vaziyette: Bana ne yapacaksın, demekle yetindim. Yaşlı adam derin bir iç çekerek: Harita....Sen....Ada, kelimelerini kullandı. Dişleri döküldüğünden hiç bir şey anlaşılmıyordu. Elime bir harita verdi ve "Görev seni ve senle birlikte 3 kişiyi bekler dedi."derin bir iç çekerek "Ben adam gittikten sonra uzun uzun bekledim. Kendime geldiğimde koşarak buraya geldim." dedi. Ben biran heyecanla anlamamış gibi "Nasıl" dedim. Kerem duymamazlıktan gelip "1. Kişi bensem ötekiler kim dedi." İçimden acaba ben olabilir miyim?" diye düşündüm. ve biran ağzımdan kaçtı "Ya Bensem" Kerem bana şaşkın şaşkın bana bakarak " Sen mi?" dedi. Bende "Neden olmasın" dedim....
