SUICIDE

------

bumaba na ako.

nakita ko sa mukha ni mommy ang galit. dali dali siyang lumapit saakin at nakatanggap ako ng malutong na sampal.

*pak!*

"how could you! pinahiya mo kami! nakakahiya ka! kadiri ka! hindi ka namin pinalaki ng ganyan!" sigaw ng mama ko.

alam ko na kung bakit nila ao pinababa.

"calm down pia, kiara go to my office."

pia pangalan ng mommy ko.

fernando pangalan ng daddy ko.

sumunod ako sa kanila. pinaupo nila ako sa may upuan sa harap ng table ni daddy. at tumabi naman si mommy

|mom| |dad|

|TABLE•TABLE|

|ako|

"kiara, ano 'to?" tanong ng daddy ko.

"picture. nakita mo naman diba?!." hindi ako ganyan. ayaw ko lang na makita nila ako na mahina. ayaw ko na pati sila nakikita akong mahina.. alam kong mali pero pagbigyan niyo na lang.

"huwag kang bastos. ayusin mo yang sinasabi mo."

"totoo naman diba? picture yan? gusto mo litrato pa. tinagalog ko na yan para mas lalong maintindihan mo." pinilit ko talagang maging maldita ngayon.

pilosopo ba? hayaan niyo na.

"f*ck kiara! you're dad is talking to you nicely. huwag kang sumagot ng asal kalsada." sigaw ng "mommy "ko

"may asal kalsada na pala ngayon?! ang galing naman hindi ako nainform!" sagot ko.

"kiara! im serious! ano 'tong picture na 'to" sabi ng daddy ko

"seryoso din ako. bulag ka ba? o sadyang shunga? syempre isa sa mga kalandian ko! tama naman diba?ganon naman lagi diba?" sagot ko.

"alam mo bang pinahiya mo kami sa mga kakopitensiya natin sa ibang companies! naapektuhan pa yung company natin!"

"alam pala nila na anak niyo ko? an galing naman! akala ko si jacob lang anak niyo eh!" sagot ko na may pagkasarcastic..

alam kong kanina pa ako sarcastic.

"dammit! *pak* wala akong anak na malandi! *pak* wala akong anak na bastos! *pak* wala akong anak na walang kwenta! " sabi saakin ng sarili kong nanay.

"malas ka talaga kiara! dapat kasi naging matalino ka na lang. sana naisip mo na mapapahiya kami sa gibagawa mo! tignan mo yung mga pinsan mo! sila ang role model! eh ikaw? isa kang babaeng kung umasta parang binabayaran ng lalaki sa kanto!!" sigaw ng tatay ko

"ganyan ba kayong klaseng mga magulang ha?! puro sarili niyo iniisip niyo! ikaw ma! kelan mo ba ako kinausap tungkol sa nangyayare sa buhay ko!, hindi niyo man lang ako pinaexplain kung bakit may ganyang pictures na yan! tapos magtatanong kayo kung anong picture yan eh ayan na nga such a crappy conversation!" sigaw ko. naluluha na ako.

"ikaw pa! wala kang kwentang ama! parehas na parehas kayo ni mommy puro trabaho iniisip niyo! puro kayo ayusin mo sarili mo! dapat ka maging role model! dapat gayahin mo pinsan mo! f*ck! kulang na lang na sabihin mo na DAPAT LAHAT SILA TITINGALA SAYO! LET THEM BOW DOWN TO YOU! WALA KAYONG KWENTANG MAGULANG! HALIMAW KAYO KATULAD NG IBA!" sigaw ko.

*pak*

sinampal ako ni daddy, sobrang sakit. malakas yung impact.. tsaka hindi ko aakalain na sasampalin ako ni daddy. kase ang pagkakaalam ko hanggang salita lang siya.