SONYÜZ

1.BÖLÜM

Bugün erken kalkmam lazım çünkü bugün benim en heyecanlı olamam gereken gün bugün gelin olucam ben ya ama bende bugün bir durgunluk var  sakinlik boşluk var  sanki gelin değil de gelinin annesinin babasının teyzesinin torununun görümcesi gibi hissediyorum yani anlayacağınız alakasız bir durumdayım bir arafta kaldım sanki son anda vazgecilecek  bir sey olacak korku içinde telefona baktım saat tam tamına 7:49 yani baya erken ama 8:00 de beni almaya gelecekleri için hızla yataktan kalktım telefonumum birden titresimde kaldığını hatırladım ve hemen salona koştum o ara Tolga mesaj atmış hemen mesajı okumaya başladım
TOLGA:"CANIM BIRAZ İŞİM VAR VE GEÇ KALACAĞIM SIMDIDEN SENI BEKLETECEGIM ICIN ÖZÜR DILERIM SENI SEVİYORUM❤
Telefonu koltuğun üzerine firlattim ve mutfağa gittim kendime kahvaltilik bi şeyler hazırladım aheste aheste yemegimi yedikten sonra saati kontrol ettim 8:01 olmuştu ve hâlâ gelmemislerdi bende 2_3 sayfa kalan kitabımı bitirmek için odama gittim ve çalışma masama oturdum yan tarafta allı pullu uzun kuyruklu gelinligim duruyordu hiç gelin olmakla alakam yok gibi kitaba daldım birden  küçükken eski mahallemizden geçen gelinler geldi aklıma peşlerinden koşup gelinliği elleyince sanki çok büyük etkisi olmuş ve  buyulenmisim  gibi havalara ucardim ve arkadaşlarıma süpermen görmüş gibi heyecanlı bir şekilde anlatırdım kitabın başından kalktım ve gelinligin yanına oturdum ellerimi gelinligin üzerinde gezdirmeye başladım gözümden bir damla yaş aktı artık o küçük çocuk değildim ben artık annesinin kuzusu babasının biricigi değildim şimdi yoktu onlar çok uzaklarda ne benden ne de olursa olacak evliligimden haberleri bile yoktu birden kapının şiddetli vurmasiyla sıçradım yerimden son hızla kapıyı açtım karşımda eskiden kalma bir sevgili duruyordu bu çocukluk askim Emre idi   bu bir rüya olabilirdi veya tam bir kabus
EMRE:"VAY VAY VAY GELIN HANIM DA PEK SOLGUN BUGÜN

GAMZE:"NE ŞAÇMALIYOSUN SEN YA NE SOLGUNU NE DURGUNU ŞAÇMALAMA VE DEFOL BURDAN EMRE

EMRE:"İSMİM UNUTULMAMIŞ BAKIYORUM VE HIC BIR ZAMAN DA UNUTULMAYACAK GIBI DURUYO SANKI ESKI ASIKLAR KAVUŞMAK MI ISTIYO NEDERSIN ???

GAMZE:"HAYIR EMRE YOK OYLE BI SEY KENDI KAFANDA NE KURGULADIN BILMIYORUM AMA O ESKI BİR AŞKTI ADI ÜSTÜNDE ESKİ VE BITTI AMA BAKIYORUM KI SEN BITIRMEMİŞSIN EGER 2 DAKIKA ICINDE BURDAN GITMEZSEN KENDINI HASTANEDE VEYA KARAKOLDA GORMEYE HAZIR OLMALISIN

EMRE:"HAYIR GAMZE SEN BANA KIYAMAZSIN YAPMASSIN BOYLE BI SEY SIMDI GIDIYORUM AMA HER AN GELEBILIRIM

Kapıyı hizlica suratına kapattım ve kapının arkasina oturup ağlamaya başladım çünkü lanet olsun ki onu unutamamistim ve belki de hâlâ  seviyordum ama dugunume saatler kalmıştı her  geçen dakikada da endişe ediyordum acaba ben doğru mu yapıyordum???

Arkadaşlar oy ve yorum eklerseniz sevinirim...