Adana kızı

"Aa egocuğum, naber?"

2 saat uyku arasından esneye esneye gittiğim tuvalette,yüzümü yıkamaya çalışıyordum.
"Şu sınavlar olan dünyanın en gereksiz şeyi olan şey neydi ya!?
Hah Okul!
Sabahın köründe gidiyoruz,hocalarda oh parti!"
"Melike!,Kız kendi kendine konuşma!"
"Anam okul çok saçma,fizik yazılısı ne yaw!"
"Sınav işte."
"10 zor alırsam ne olcacak?"
"10 zor almış olacaksın?"
Yüzümü buruşturdum ve masadaki menemene bakılı kaldım.
"Malasef,menemenciğim okula gidip kopya istiyeceğim için görüşmek üzere."
"Görüşmek dileğiyle kızım."
"Ha,sanada."
Annem gülüp canı kızını uğurladıktan sonra tam koşmaya başlamıştımki...
Önüme benim 120×'ım gelince tepelere bakmaya başladım.
Çok mu uzundu,ben mi çok kısaydım?
"Kardeş çekilicen inşallah?"
Tam yanından geçicekken tekrar önüme kırdı.
"Bak elimde kalıcan."
Gülümsedi.
Bu gülüşü tanıdığımda,sanki kollarım uyuşmuştu.
"Aa egocuğum,naber?"
"İyi,senden?"
Herşeyi cittiye alırmış.
"İzin verirsen yürüyordum?"
"Sana kopya verebilirim?"
"Ya bi s...-"
"Çok küfür etmiyormusun?"
Sanane demek istesemde ilk defa demedim.
Bacağına tekme attım,inlemesini duyarkende güldüm.
"Hadi eyvallah!"
Koşup,kopya bulmam lazımdı bir ego canavarından alırsam teklif sunardı.
Bizim ayı sınıfa girdiğimde kızlar bir köşede dedikodu yapıyor,erkekler uzun eşşek oynarlarken beni görünce 'Gel Lan en iyi sen oynuyorsun' diyorlardı aradıki büyük fark anlaşılıyordu.
En arkadan öyle bir atlıyordumki bizim Gülhiz Hoca içeri girmesinmi?
Öyle bir çığlık attıki hepimiz azarlanmış yavru köpekler gibi yerimize oturmuş aniden susmuştuk.
Tabi bir ileri zekalı arkadaşımız dışında,Benim dilimde İleri zekalı türkçemizde Güneş.
Hayatımda gördüğüm en umursamaz çocuktu niyeyse o kadar tipi varmıydıda herkesle sevgili olmuşluğu vardı?
Tüm kızlar ona yanıp biterken ben kibirle bakıyordum.
Benim sıramı kısaca anlatacak olursak yere düşmekten (Uzun eşşek oynuyacağımız zaman çekerken hep yere düşüyor.)Yıkık döküktü ve ayrıca üstünde futbol turnuvasında kimin nerde olacağıda yazıyordu.
Allahım şu abaza bugün okula gelmesinde boş yer tek benim yanım diye yalvarırken içimden,Gerizekalı İrem bana kağıt atmıştı.
"Lan İrem bak dua et o sevgi böceğin gelmesin yanıma oturusa ağlama."
Orta parmağımı gösterdiğimde ağzı açık kalmıştı,önüme dönüp takmıyor gibi yaptım.
Kapı aniden açılınca herkes o tarafa baktı ama ben çantamdaki boşluğa bakıyordum.
İleri zekalı geldi,hoşgeldi.
İrem,"Güneş!"Diye bağırınca İleri zekalının kılı kıpırdamadı ve yanıma bir oturuşta geçti.
Omuzundan itince öyle bir şaşırdıki.
"Kardeş,dolu İremin yanına geç."
"Emir verme istersen fıstık."
"O fıstık bozuk çıktı yersen zehirleyecek!"
Evet biliyorum saçmasapan bir cümle olduğundan bana güldü ama pek takmadım.
Gülhiz Hoca Tarih hocasıydı,savaşlar mavaşlar derken benim gözler iyice kapandığından masaya yaslanıp uyudum en arka sıra olduğundan belli olmuyordu ama birden zil çalınca aklıma geldi.
Fizik sınavı!
Tenefüste acilen bulmam lazımdı ve bulamazsam işim bitmişti.
Sıramın altını karıştırmaya başlayınca hemen anladı ve bana bir defter uzattı.
Defterin ilk sayfasında,
A L     F I S T I K   N O T L A R A   I H T I Y A C I N   V A R   H E R H A L D E.
Diğer sayfalara baktığımda o kadar düzgün bir defter görünce şaşırmadım değildi.
Sıranın altına sıkıştırdım ve tam dışarıya çıkarken hem zil duyuldu hemde ben 2 Metreye çarptım.
"Sakar şey."
"Çık abicim işine hadi."
Tam geçiyordumki kolumdan öyle bir tuttuki duvara yaslamıştı beni.
Fizik hocası kapının arkasındayız diye görmemişti.
"Kolay kızmı sandın sen beni?"
Gülmeye başlayınca şaşırmadı.
Beni tutan koluna diğer kolumla sertçe yumruk attım ve kolumu kurtarınca kolunu büküp duvara yapıştırdım.
"Bulaşmak isteyeceğin birisi yok burada."
Arkadaya doğru yavaşça yürürken açık olan büyük pencereden yavaşça düşücektimki...
Sanki üstüme çıkmıştı,beni kurtardıktan sonra ayağımız birbirine dolandı ve üst üste düştük.
"Bıraksana!"
O anda Güneşi aniden üstümden çeken kişi Egocuğumuzdu.