Hayat acılarla, sevinçlerle ve sürprizlerle doludur hep. Bazen çok mutlu olursun, için içine sığmaz, bazense mutsuz ve karamsar. Kimi zaman çaresiz kalırsın ve ne yöne gideceğini bilemezsin. Hep bir dal ararsın kendine düşmemek için. Bir el ararsın tutunmak için hayata. Sımsıkı…
Hatırlıyor musun üniversite sınavlarına hazırlanırken dershaneden hep kaçardın. Mert hep seni ayartırdı, sen de hayır diyemezdin. Doğrusu kordonda gezmek, sinemaya gitmek daha keyifliydi. Şu matematiği de bir türlü beceremezdin. Zaten ne geldiyse başına bu matematikten geldi ya, sırf bu yüzden son tercihin üniversiteye girmek zorunda kaldın.
Üniversite bitirdikten birkaç ay sonra işe başlamıştın. Aslında çok daha farklı hayallerin vardı. Kamu sınavlarına hazırlanıp kaymakam olmak istiyordun. 1-2 yıl dişini sıkıp çalışacaktın belki ama sonrasında hayallerine kavuşacaktın. İstediğin hayatı elde edecektin. İl il gezecek ülkene en güzel şekilde hizmet edecektin. Tüm hevesini babanın senden kaymakam olmaz sözü alıp götürmüştü. Meslek seçimi çok önemliydi. Çok kızmıştın aslında ama bir şey de dememiştin. Sonrasında kendine olan güvenini de kaybettin.
Bir keresinde terfi alamamıştın. Müdürün odasına çağırıp sana kötü haberi verdiğinde bir anda yıkılmıştın. Ellerin titremişti, öfkeli gözlerle müdürüne bakmıştın. Neyse ki dilinin ucuna kadar gelen hakaretleri tutup kendini dışarı atmıştın. Nasıl olurdu!? O kadar emek vermiş, bir yıl boyunca elinden geleni yapmıştın. Acaba Arzu’nun bu hedefler tutmaz, kendini yıpratmaya değmez demesi mi buna neden olmuştu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOTİVASYON
RandomEğer her gün başaracağına olan inançla uyanırsan ve bunun için çalışırsan. Her gece başarmanın ve çalışmanın mutluluğu ile uyursun. Hayatta başaracağına inanıyorsan başkaları da buna inanmak zorunda hissederler kendilerini
