boże dzieci [oc]

🙌🏿RIchArD pRiNce🙌🏿

•dzidzi od darusia

•bo się w nim zakochałam

•to takie wielkie słoneczko

•afroamerykanin

•wysportowany af

•ma bardzo przykrą przeszłość

•uczy się bardzo ładnie polskiego

•też czuje się źle z tym, że nie zapytał jego o numer

•ze wszystkich sportów to najlepsza jest siatkówka i bieganie

•w ameryce czuł się źle przez to, że wszystko przypominało mu o dzieciństwie

•wyjechał najpierw do polski ze względu na chęci zmiany życia i brak imigrantów

•ale pokochał tamtejsza kulturę i piękno miast

•polska język, trudna język

•nie miał chwilowo żadnych problemów rasistowskich

•ma  l o c z k i

•lubi kwiatki

•w sumie żółty i zielony spoko, za co szkalowali by falusa na kwadracie

•znalazł pracę kelnera we włoskiej restauracji

•mieszkanie też. tylko sąsiedzi obok dziwnie się patrzą

•proponowano mu prace jako mechanik

•matki nie ma, ojciec ma na karku karę śmierci za brutalne morderstwa

•jedynak

•w polsze spotkał już piękną i miłą dziewczynę

•ajć, jak prus się dowie, to się powiesi

•boi się ciemności

•ładnie rapuje. trochę kolokwialnie, ale jednak

•pokochał kopytka na słodko

•śmieszą go polskie nazwiska

•uroczo robi błędy w polskiej wymowie

•ale i tak większość pracowników z pracy go rozumie po angielsku

•d z i e c k o  s ł o ń c a !

story time:

    Siedział na sali pełnej ludzi. Prawnicy, studenci, rodzina, zwykli, ciekawscy ludzie... Był na jednej z pierwszych ław i patrzył pustym wzrokiem na sędzię. Proces trwał już prawie piątą godzinę, a on nadal nie wiedział, co się stanie z jego ojcem. Czuł się jakby go tam nie było. Nic nie słyszał, nic nie czuł.

    一 Wyrok w imieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki sąd federalny po rozpoznaniu sprawy uznaje Zacka Prince za winnego dokonania pięciu brutalnych morderstw na niepełnoletnich dziewczynkach i skazuje go na karę śmierci xx marca 2004 roku. Tym zarządzeniem zamykam rozprawę. 一 zagrzmiał niespodziewanie sędzina, czym wywołał u młodego chłopaka ciarki.

    Można było jeszcze słyszeć szmery wstawania i brzęczący łańcuch oskarżonego. Odruchowo Richard wstał z tłumem i wyszedł z sali. Na korytarzu roiło się od dziennikarzy i kamer. Nie zważając na to poszedł w stronę ojca i przytulił go od tyłu. Starał się nie płakać, ale kiedy zdziwiony rodzic go odepchnął i uderzył w twarz, nie mógł powstrzymać łez rozpaczy.

    一 Co ty robisz? Nie znam cię, odejdź mi z oczu, gówniarzu 一 policjanci szybko złapali mordercę i założyli kajdany, ruszyli do radiowozów. Widząc z oddali szarpiącego za włosy i histerycznie łkającego syna, uśmiechnął się szaleńczo 一 Dziecko z przypadku!

    Życie Ricka się załamało. Wiedział od samego poczatku, że jego ojciec jest niepoczytalny. Wiedział również o jego morderstwach. Wiedział też o matce-prostytutce. Wiedział wszystko. Ale go kochał, bo był jego tatą. Karmił go, mimo że było to surowe mięso. Kupował ubrania, chociaż ma jedną parę spodni i koszulkę. Uczył jeździć na rowerze, pomijając bolesne kary za nieudane próby.

   Może nie było to wymarzone dzieciństwo, ale... no właśnie. Relacje międzyrodzinne to trudny temat. Każdy zachowuje się inaczej. Mimo wielu wad, kocha się swoich rodziców. Jako dzieci mówiliśmy wiele razy, że ich nienawidzimy. Były to zwykły odruch, wymsknięte słowo. Nie da się pojąć tych uczuć, to jest od samego poczatku. To, że ich kochamy, czujemy respekt, podążamy.

    Młody Prince nie wiedział co robić. Poczuł pustkę, ale i lekką ulgę, gdzieś na dnie serce. Tak jakby ciężar i presja zeszyły z ciała. Wytarł twarz i poszedł do autobusu, który ruszał w stronę jego domu.

    Po dwóch tygodniach odizolowania się od świata zakupił bilet przez internet, spakował się i pojechał na lotnisko.

    Przez port lotniczy szedł chłopak. Przyciągał uwagę każdego. A była to zasługa pięknego uśmiechu, który mu nie schodził ani przez chwilę.

    一 Polsko, nadchodzę 一 powiedział Richard.

endendend.