Հավերժական ընկերություն

Մաս-5

-ներիր ինձ/Չիմին/
Ես առանց ետ նայելու հեռացա, ու հետագայում շատ զղջացի:Սաթենիկը չգիտեր ինչպես վարվել,նա չեր ուզում նեղացնել Թե ին, բայց նաև չեր ուզում մոռանալ իր սերը:Երկար ժամանակ մտածելուց հետո նա որոշեց միանալ Թե ի հետ:Ես չգիտեի դրա մասին ,քանի որ ես հեռացել էի մեր տնից ու գնացել էի այլ երկիր:Այդ երկիրը անվանում էին Հայաստան:Ես այնտեղ էի գնացել ,որովհետև գիտեի ,որ Սաթենիկը այնտեղ է ծնվել ,և հնարավոր է,որ նա գա իր հայրենիք և մենք հանդիպենք:Ես որոշել եի զանգահարել Թե ին, բայց համարձակությունս չ հերիքեց, ու ես զանգեցի Ջինին:
-Ջին/Չիմին/
-ով է? /Ջին/
-Չիմինը/Չիմին/
- Չիմին դու էս?որտեղ էս?/Ջին/
-ենպես էս հարձնում կարծես հետաքրքիր է/Չիմին/
-ներիր ,որ այսքան ժամանակ չեի զանգահարում/Ջին/
-անցած լինի,ինչպես եք?/Չիմին/
-առանց ձեզ վատ/Ջին/
-այսինքն?/Չիմին/
-դե Թեն ու Սաթենիկն ել են գնացել/Ջին/
-ուր?/Չիմին/
-Հայաստան/Ջին/
-այոոոոոոո/Չիմին/
Ես գնացի փնտրելու նրանց:



Ես արդեն հյուրանոցում էի,և անմիջապես նկատեցի այն տարբերվող ոճը ,որը Թեիններ:
Ես ուրախությունից չկարողացա զսպել ինձ ու նետվեցի դեպի Թեն:
-Թե ինչպես էս?/Չիմին/
-լավ ,իսկ դու?/Թեհյոնգ/
-լավ,/Չիմին/
Ու ես այդ պահին տեսա Սաթենիկին:Նա վազելով եկավ ու գրկեց ինձ:
-Սաթենիկ/Թեհյոնգ/
-այո Թե/Սաթենիկ/
-գնա մեր սենյակ/Թեհյոնգ/
-բայց.../Սաթենիկ/
-չես լսում ինչ է? /Թեհյոնգ/
Սաթենիկը սկսեց լաց լինել:Ես զայրույթից գոռացի.
-ինչպես էս խոսում Սաթենիկի հետ/Չիմին/
-այնպես ինչպես ուզում եմ/Թեհյոնգ/
Ես չդիմացա ու հարվածեցի Թեին:



Թեն ընկավ գետնին և մի քար վերձրեցի ու խփեց ինձ:Դրանից հետո ես ոչինչ չեմ հիշում,միայն հիշում եմ,որ աչքերս բացեցի ու տեսա Սաթենրկին:Նա իմ կողքին նստած էր:
- Չիմին/Սաթենիկ/
-Սաթենիկ,ինչ էս անում այստեղ?/Չիմին/
-Ես չեմ կարող Թեի նման հրեշի հետ ապրել ,ներիր ինձ/Սաթենիկ/
-ես քեզ շատ եմ սիրում/Չիմին/
-Եսել քեզ/Սաթենիկ/