niepamięć

Rozdział 1

Leżałam na ziemi poplamiona krwią i ranna wstałam i spojrzałam na dłoń była zabandarzowana zobaczyłam dziewczynkę schowaną za beczką z wodą patrzyła na mnie ze strachem w oczach zaczęłam powoli iść w jej stronę.
-Pani czasu.
Wykrzyczała ze strachem te słowa i uciekła a ja wyciągnąłem w jej stronę rękę i patrzyłam jak odbiega.
-Zaczekaj!! Proszę.... Pani czasu a kto to taki?. Spojrzałam na beczkę wody za którą stała dziewczynka która uciekła i opłukałam twarz ludzie patrzyli na mnie ze strachem i nienawiścią zaczęłam płakać.
-Co się tu stało? Dlaczego oni mnie nie lubią.
-Kurumi!!!!
Hm?. Nie zdążyłam się odwrócić bo mnie uściskał.
-Hm kim jesteś?!
Z jego oczu popłyneły łzy.
-Nie pamiętasz mnie?
-Nie nic nie pamiętam nawet nie wiem kim ja jestem.
-Pani czasu.....?
-Nie pamiętasz jak tu wparowałaś przez portal i zniszczyłaś życie tych ludzi?
-C-co?
Upadłam na kolana zaś on przykrył mnie kocem i powiedział że mam iść za nim będę tam bezpieczna robiłam co powiedział lecz tych wzrów ludzi nie mogę zapomnieć gdy włożył klucz do zamka usłyszałam krzyk jakiejś kobiety.
-To ona to pani czasu!!!
Po co ją tu przyprowadziłeś?!
-Mamo to Kurumi!
Podeszła do mnie i dotknęła mi powieki.
-Dobrze nie ma tego oka więc witaj Kurumi z powrotem.
-Oka?
-Kurumi chodź do mojego pokoju.
-Dobrze.
I tak zaczęłam przygodę z resztą dowiecie się czy odzyskam pamięć w kolejnych częściach.