This story is dedicated to JFstories.
******
Aviona's
Where am I?
I am looking around the place and looking for somewhere.
I don't know this place.
Why I am here?
My thoughts are interrupted when a car suddenly stopped in front of me.
May lumabas doon na isang lalaki. May dala itong suitcase. Mukha syang bussines man dahil sa suot nya suit. Matangkad ito. I think he's 6' ft. something. Matangos ang ilong. Mapula ang mga labi at higit sa lahat ay ang mata nyang mukhang mapanganib.
Diretso ang tingin nito sakin.
"What is Aviona Camille Montemayor doing here? I'd never thought someone like you will be in this kind of place." His voice is full of sarcasm and I can almost see a smirk forming on his lips.
Nagtataka naman akong tumingin sakanya.
"W-wait. Y-you know me? What kind of place is this? Nagising nalang ako na nandito ako!" I said as a matter of fact.
I am clueless. I don't even know how I got here.
His jaw clenched.
"Playing dumb now? Don't tell me you have an amnesia because I won't buy that Montemayor." His voice is so cold.
"I don't know. Sino ka ba? How did you know me and what is this place?" iritado kong sabi.
Nagtagis ang bagang nya at kitang-kita ko ang galit sa mata nya.
Hinablot nya naman ang braso ko at kinaladkad ako.
"A-aray! Hey! Magdahan-dahan ka naman!" I hissed.
Pero parang di nya ako nadinig dahil tuloy tuloy ang kanyang paglakad hanggang sa makarating kami sa isang bahay.
The house is simple. Pero kahit simple ay makikita mong mahal ang mga gamit na mga pinanggawa dito. Pinasadahan ko ng tingin ang paligid at wala akong ibang makitang bahay kundi ito lang. Ang creepy dahil ang lugar na ito ay parang nasa gitna na ng gubat.
Hindi ko namalayan na huminto na pala sya. Hinimas ko naman ang braso ko dahil sa sakit.
Tiningnan nya ako.
"You can't fvcking lie to me. What are you doing here? How did you know this and how the fvck did you got here?" his voice almost a growl.
Napaatras naman ako sa takot.
"I d-don't really k-know. Nagising na l-lang ako dito tapos bigla k-kang dumating. I d-don't even know y-you." Kinakabahang sagot ko.
Nagtaka naman ako nang parang nakakita ako ng sakit sa mata nya sa huli kong sinabi. Hindi ako sigurado dahil bumalik na naman ang mata nya sa pagiging mapanganib.
"You don't know me?" he asked and then continued.
"HINDI MO KILALA ANG ASAWA MO?! FVCK YOU!"
My heart beat stopped literally.
Tiningnan ko sya ng matagal. Seryoso ang mukha nya.
Samantalang ako naman ay kinakabahan.
Asawa? Kailan pa ako nagpakasal? Wala akong matandaan!
Bakit ba wala akong maalala? May amnesia na nga ba talaga ako?
"S-sorry po pero h-hindi ko alam ang sinasabi nyo.." kinakabahang paliwanag ko.
Maya-maya ay nakaramdam ako ng mahapdi sa pisngi ko.
He slapped me.
My tears fell.
