He is Leja <3

1 0 0
                                    

I am Noelle James Monteclar, Leja ang tawag ng ilan sa akin. Pinanganak akong mayaman ngunit lumaki ako sa hirap. 

Gulo noh? ^_^

Ganito kasi yun.

10 years old palang ako nung nagkasakit ang mommy ko, Cancer lang naman, dahilan para maulila kami ng maaga. Na depress ang Papa ko kaya hindi na niya na alagaan ang negosyo namin, kaya lumubog ito sa utang at na bankcrupt. Isa nalang ang natira sa amin ang bahay namin na halos wala ng kagamitan dahil na ibenta na dahil sa pangangailangan.

23 na ako ngayon pero 3rd year college palang. Pahinto hinto kasi ako sa pag-aaral kasi nga wala kaming pera pantustus sa pag-aaral. Skolar nga ako ngunit tuition ko lang naman ang naco-cover. 

Kaya heto ako ngayun, namamasada. Sideline ko kasi ang pagiging taxi driver. Dito ako kumukuha ng panggastos sa aking pag-aaral at pera na pantustus na rin sa mga kailangan sa bahay.

"KUYA SA MALAYO TAYO" oy, umiiyak si Maam! Ano kayang nangyari? Baka naghiwalay sila nung lalaking nakasunod sa kanya. Sus! Ang ganda pa naman niya, gag* yung boyfriend niya, sinayangan niya ang grasya. 

"OY! K-KUYA! B-BILISAN MO NA! P-PUNTA TAYO SA MALAYO!"

Putcha! Na love struck ata ako sa kanya!

"OPO MAAM! SAAN PO TAYO MAAM?"

"S-SA MALAYO KUYA!"

"MAAM? SAANG LUGAR PO BA YUNG MALAYO?" Ano ba yan! Magbibigaty nga ng direksyon ang labo naman. May lugar ba dito sa Manila na MALAYO ang tawag?

"B-BASTA KUYA! DALHIN MO NA LANG AKO SA MALAYUNG LUGAR NA ALAM MO. Y-YUNG TAHIMIK."

"SIGE PO MAAM!" sagot ko sa kanya at ipinagpatuloy niya ang kanyang pag-iyak.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 13, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Passenger SeatTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon