"Hi allison anatniuq (gusto kitang tawagin ng full name mo) alam kong masakit na umalis ako ng walang paalam pero gusto kong malaman mo na nandyan ako lagi para sayo (kahit wala ako diyan ngayon hahahaha) wag kang mawawalan ng kumpiyansa o confidence sa sarili gusto ikaw lang yung kilala kong alii pero kung miss na miss mo na talaga ako hahaha anytime pwede ka pumunta sa bahay namin at lagi mong tatandaan lab na lab kita ikaw lang ang nag iisa kong ali PEACE ✌" mangiyak ngiyak kong binasa ang sulat para saakin ni karina (chane)
Naalala kong may pasok pako bigla ako napa takbo sa sobrang bilis ko tumakbo muntik na ko mahagip ng kotse
"Oi miss tumingin tingin ka nga sa dinadaan mo tsaka bakit ka umiiyak hindi magandang mamatay sa edad mong yan kaya kahit anong pwede mangyari maging malakas ka lagi mong tatandaan ang salitang to FIGHTING ✊" malakas na sinabi sakin ng lalaking nag drive ng kotse
"Kahit sino ka man maraming salamat sa magagandang sinabi mo sa akin akala ko magagalit ka sakin dahil hindi ako natingin sa paligid ko bago ako tumawid pero hindi kaya thank you po ulit" maluha luha kong sinabi sakanya
"Sige na nag kwentuhan na tayo sa gitna ng kalsada wag ka lang mawawalan ng pag asa dadating din ang panahon magiging masaya ka lagi mong tatandaan ang FIGHTING" yun ang huling sinabi nya saakin at bigla ng humarurot sa pag papatakbo ng kotse nya
"Fighting...fighting..fighting" patuloy ko na tong sinabi hanggang makarating ako sa gate ng school
*knock knock
"Miss anatniuq, why are you 5 mins late??" Parang nagagalit na tanong ni sir "wait why are your eyes all red?? Crying??"
"Sir nalagyan sir ng ano sir umm... SABON! sir sabon" kinakabahan at nanginginig kong sinabi
"Okay, sit down and lets start attendance" natatawang sinabi ni sir
"Sir bakit nag lecture muna bago nag attendance??" Tanong ng classmate ko sa harap
"Kasi nakalimutan ko sorry, okay lets with girls. Karina buenavista??"
"ABSE..........." nag simula nako umiyak
*lahat ng tao o classmate ko miski teacher ko yun na yata ang pinaka nakakahiyang nangyari sa buong buhay ko
"Ali bakit ano problema?? Ano meron kay karina??" Nagaalalang tanong sakin ni kezi (kathyrn)
"Wala wala pramis okay lang ako pati si karina may ano lakad lang sila kaya siya absent"
"Sure ka?? Parang may problema ka at si karina"
*natapos na ang attendance ni sir
"Okay class lets now move to basic algebra this is really easy.." patuloy na sinasabi ni sir
Eto lang talaga ang araw na hindi ako naka focus sa subjects dahil sa kanya pag alis hanggang uwian hindi o wala ako natutunan pero flashback nating kanina sa canteen or nung recess
Wala ako ginagawa nakaupo hindi nakikihalubilo sa ibang tao naninibago sila sakin dahil sa behaviour ko miski ako naninibago
"Psst natnat.. maybe you should try to comfort her or make her feel better" sinabi ni kezi kay nathaniel
Pero ang sagot ni nathaniel ay nakakagulat yung parang hindi gagawin ng isang estudyante na mahiyain at hindi nakikipag usap sa ibang tao hanggat hindi sya kinakausap..
BINABASA MO ANG
A Chance to Love
Romance"i've been always a shadow to my family, never to be seen, i was about to end my film but someone pulled me to reality. I belived that he was there for me until the end but i found out there is a waiting end for him"
