[Fanfiction #winterfalcon] Blow away

Blow away

Week02: Music, you are a friend to me.
Pairing : Sam x Bucky
Instrument : Piccolo
.
.
.
เสียงเครื่องเป่าที่มีจังหวะรัวเร็วคล้ายกับเสียงนกขับขานดังขึ้นเป็นบทเพลงจนทำให้ บัคกี้ บาร์น หยุดฝีเท้าลง ช่างเป็นบทเพลงและทำนองที่แปลกประหลาดหากแต่แฝงความเวิ้งว้างและรวดร้าวไว้ในเสียงบรรเลง ดวงตาสีฟ้าดั่งท้องทะเลชายตามองชายหนุ่มร่างสูงผิวเข้มที่กำลังบรรเลงเครื่องเป่าในมือ เขามีแว่นกันแดดสีดำทึบประดับใบหน้า — ตาบอดรึ บัคกี้คาดเดา

แล้วหัวใจของชายหนุ่มก็กระตุกวูบเพราะบทเพลงนี้ทำให้เขานึกถึงช่วงเวลาหนึ่งขึ้นมา — ตอนที่เขาออกไปรับใช้ชาติในฐานะชายชาติทหาร

บัคกี้ฟังจนจบเพลง

หยิบแบงค์สิบดอลล่าห์ใส่ลงในหมวกปีกกว้างแสนโกโรโกโส

แล้วเดินจากไป

เป็นอีกวันที่บัคกี้หยุดฟังชายคนนี้บรรเลงเพลง

ทว่าวันนี้บทเพลงที่เขาบรรเลงนั้นแตกต่างจากครั้งแรกที่เจอกันมากนัก บทเพลงในวันนี้เต็มไปด้วยสีสันของชีวิต เสียงเพลงที่แล่นเข้ามาในโสตประสาททำให้เขาย้อนนึกถึงเสียงครื้นเครงของวงเหล้า เสียงแก้วเบียร์หนักๆ กระทบกับผิวโต๊ะไม้ แก้มที่แดงฉ่าและดวงตาที่ฉ่ำเยิ้มของเหล่าชายหนุ่มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ภาพความทรงจำเก่าๆ ฉายในหัวราวกับวิดีโอที่ถูกกรอกลับ

บัคกี้ยิ้มกับบทเพลงในวันนี้

ร่างกำยำมองลึกเข้าไปในดวงตาของอีกฝ่าย หวังจะมองทะลุผ่านแว่นกันแดดสีดำเพื่อสบตากับนักดนตรี แต่ไม่ได้ผล — มีเพียงความมืดมิด

บัคกี้โยนเหรียญจำนวนหนึ่งลงในหมวกใบเดิม

แล้วเดินจากไป

วันที่สามที่ เจมส์ บูคาแนนท์ บาร์น หยุดฟังเพลงของนักดนตรีคนเดิม

ไม่มีการบรรเลงบทเพลงในวันนี้ ชายนักดนตรีมองเขาผ่านแว่นกันแดดสีดำทึบ — บัคกี้คิดว่าเขามอง