Bölüm 1

48 5 0
                                    


Amerika'ya ailemin iş sorunları yüzünden taşınmıştık. İyi kötü idare ediyorduk.Yeni evimiz geriğinden fazla büyüktü. Annemleri 'gerek yok bu kadar masrafa' diyerek ikna etmeye çalışsam da vazgeçmediler. Evimiz değişik Aqua Park'larda ki gibi bir havuza sahipti. Ve sakin bir çevresi vardı.
Beni sıkıntıya boğan asıl konu ülkemi ve yakın olduğum iki arkadaşımı da geri de bırakmış olmam.
Kendime yeni bir arkadaş bulmam lazımdı. İki haftadır evde duruyorum, bu haftamı da evde geçiremem... Buralara daha önceden de geldiğim için gezebileceğim yakınlarda bilmediğim bir yerde kalmamıştı. Tekrar uğramak istesem, annemlerin zamanı yoktu.

"Anne, ben burada cidden çok sıkıldım. Dışarıda yapabileceğim şeyler dolu ama sizin işleriniz var. Ve benim bunları siz hariç birlikte yapabileceğim bir varlık yok. Köpek falan mı alsak?"
"Kızım, sakin ol. Şunun şurasın da bir ay daha sonra her şey düzene oturacak. Biraz daha sabretsen olmaz mı?" "Olmaz anne." "Sinirleniyorum bak." "İyi tamam. Bari bana bir çıkış yolu göster?" Parmağı ile kapıyı gösterdi. "Yaşıtın bir komşumuz illa ki vardır. Evden dışarı çıkıp oksijen almaya ne dersin?" Suratımı şaşırdığımı belli eder hale getirdim. "Anne gelmişim on beş yaşına daha geçen sene ekmek almaya yolladın. Bir duygulandım sanırım." "Fikrimi değiştirmeden çıksan iyi olur canım kızım. Ama ilk önce şu dosyaları arabadan almama yardım et."
Arabanın yanına gittiğimiz de komşumuz olduğunu anladığım, tahminen otuzlu-kırklı yaşlarında olan mavi gözlü, siyah saçlı aşırı güzel bir kadın yanımızda ki evden dışarı çıktı.
Bize doğru geldiğini görünce elimde değil heyecanlandım.
"Merhabalar, siz yeni taşındınız sanırım?" "Evet" dedik ikimiz de.
"Merhabalar ben Jen. Tanıştığıma memnun oldum!" "Ben de Sertap. Yanımdaki de kızım Hazal."
Meraba Hazal, tanıştığıma memnun oldum. Benim de senin yaşların da kızım ve oğlum var." "Oh, ne hoş bir tesadüf oldu! Hazal da arkadaşı olmadığı için yakınıyordu." Jen Hanım küçük bir kahkaha attı.
"Evdeler mi?" Dedim başımı annemin dedikleri yüzünden utangaçça eğerek.
"Malesef şuan da ikisi de fotoğraf çekimindeler. Eminim ki iyi anlaşacaksınız. Onlara senden bahsederim. Her neyse tanıştığıma tekrardan memnun oldum, iyi günler!" Spor yaptığını belli edercesine esneye esneye hızlı adımlarla gitti.
"Anne görüyor musun? Elalemin annesi çocuklarını fotoğraf çekimine yolluyor ben de geçen sene ilk kez tek başıma Burger King'e gittim." "Aman be Hazal, biz seni sevdiğimizden dışarı erkenden çıkarmadık. Sorun sen de değil, dışarıda." "Tamam anne ben dolaşmaya çıkıyorum tek başıma." Dedim 'tek başına' kısmını vurguluyarak.

Eyy iman edenler! Naber? Lsmeldmskx hikayeyi iki kişi yazcaz *sıla , aleyna* bu kadar ksjsi

NeighborHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin