บทที่ 1_ไอ้คิมคนนี้อ่ะนะท้อง...?(?)
"อ้วก อ่ะ อ้อก เห้อ~"
ผมยันตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบากและหมดแรงบอกตรงๆภาพข้างหน้ายังวนๆหมุนติ้วๆๆจนผมแทบหน้าทิ่มชักโครก
"ช่วงนี้เป็นอะไรนักวะ"
ซ่า ซ่า
ผมพูดไปบ่นไปอย่างวิกล และกังวลแปลกๆผมเป็นโรคอะไรร้ายแรงรึเปล่า เพราะช่วงหลายอาทิตย์มานี้ผมกินอะไรแทบไม่ได้เลย ได้กลิ่นอาหารเหม็นจนอยากจะอ้วก พอเจอของเปรี้ยวก็เปรี้ยวปากกินไม่มีหวาดมีหวั่นว่ามันจะทำให้เปรื่องแค่ไหน แถมช่วงนี้หนักๆตัว น้ำหนักก็ขึ้นๆทั้งๆที่ก็ตื่นมาอ้วกล้างท้องอยู่ทุกๆเช้า
ก้อก ก้อก ก้อก
"ขอโทษนะครับใช่ห้องพี่คิมไหมครับ"
"เอ่อ ใช่ครับ แปบนะครับ"
ผมตะโกนตอบออกไปใครมาตอนนี้กันนะ แต่ชังก่อนผมรีบล้างหน้าบ้วนปากแล้ววิ่งตึงตั้งออกไปข้างนอก
แอ๊ดดดด
"เอ่อ มีอะไรรึเปล่าครับ"
"มีคนฝากนี่มาให้ครับ"
ผมหยิบถุงผ้ามาถือก่อนจะเปิดออก กลิ่นเปรี้ยวเหมือนของดองทำเอาผมน้ำลายไหลแต่ก็ต้องเช็ดกลับก่อนจะหันมาถามคนแปลกหน้าที่หน้าประตู
"ใครฝากมาหรอครับ"
อีกฝ่ายไม่พูดอะไรแต่ยิ้มให้ผมบางๆก่อนจะเดินเร็วหายไป ผมเลยได้แต่ยืนเอ๋อเกาหัวแกรกๆอย่างมึนๆงงๆ คนอะไรพูดด้วยก็ไม่พูด แถมปิดหน้าปิดตาอย่างกับโจร
ปัง
ผมจะรอช้าอยู่ใยท้องมันร้องท้วงอยากกินของในถุงผ้าแทบตายแล้ว ผมหยิบของข้างในออกมาก่อนจะขมวดคิ้วมันเป็นเหมือนลูกส้มแต่ออกสีน้ำตาลๆดูยุ่นๆคล้ายเยลลี้ มีไม่ต่ำกว่าสิบลูกเลยล่ะ
"ซี๊ดดดด อยากลอง"
ผมซู๊ดดดปาก มันเปรี๊ยดๆคันๆปากอยากจะกินจริงๆนะ ผมผ่าครึ่งลูกไม่มีความแข็งให้พบมีแต่ความนุ่มยุ่นๆให้ผมสงสัย มันเป็นขนมหรอว่ะ แต่ชังแม่ง ผมเริ่มหั่นเป็นชิ้นเล็กคล้ายลูกเต้า ใส่จาน หั่นแค่ลูกเดียวพอ น้องคิมอยากชิมก่อน
YOU ARE READING
ผมท้องกับปีศาจ
Randomผมไม่ได้ตั้งใจก็เห็นไฟมันสีม่วงแดงๆ และคิดว่ามันเป็นฝันเลยจับมันมากลืนลงคอ แล้วใครจะรู้ว่าไอแสงนั้นเป็นอีกครึ่งชีวิตของปีศาจกัน แล้วตอนนี้ ฮืออออ ช่วยผมด้วย ผมท้อง //โฮ ×ฝากติดตามตอนต่อไป
