Sabrın son kurşunu yüreğime saplandı
kaçak ömrün yurdu bir güzelin gözleri oldu
iki teline vurduğum sazın tıngırtısı
bedenimin içinde olan acı, sızı
kafamda ki binbir melamet
hepsi bir anın eseri
sadece bir an
kelimelerin çark olduğu
kefenin karaya çaldığı
ömrün yitip gittiği
bedenin ruhtan gayrı olduğu o an
sahte gülüşlerin inadına, zıttına
içten, samimi bir gülümseme
istemeyerek, olduğu gibi
iki kelimeyi bir araya getirememek
bir düzgün cümle dahi kuramamak
karşısında kekelemek ve başını dikememek
bir an bin yıl gibi ağır
kırk mevsim kadar karmaşık
bir buhran bir umut bir neşe bir acı
sabrın son kurşunu
kalbimi parçaladı
hala içinde sancı
soğuk göğe bakıyor yüzüm
martı sesleri çınlıyor kulağımda
bir türkü yaktım bu akşam dilimde
ve resmin var şuan iç cebimde
ben hala o andayım
peki ya sen ...?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNADAKİ GÖZLER
PoetryHayat insanlara hediye edilmiş bir şiirdir. Kalemi güzel sözlere yönlendirmek elimizdedir.
