Ongewone vrienden

Hoe het allemaal begon...

Het is één u 's middags en de school bel gaat. Klas 3a van het Prestige College is klaar met hun laatste les. Iedereen rent het lokaal uit om thuis lekker weekend te gaan vieren. Iedereen Behalve Max, Tom en Dominique. Ze blijven achter in het lokaal om te kletsen, waarom weet eigenlijk niemand. Het zijn namelijk geen vrienden van elkaar. De docent staat op en vraagt de drie het lokaal te verlaten. De deur gaat op slot en de docent loopt weg. "Fijn weekend meneer"Roept Max hem na. "Slijmbal!" fluisteren de andere twee hem toe. Ze gaan verder met kletsen voor de deur van het lokaal. Tom stelt voor een spel te gaan doen. "Welk spel dan?" vraagt Max met een lichte zucht. Dominique's blik veranderd ineens. "Ik weet het" schreeuwt ze uit. De jongens gebaren haar dat ze wel erg hard schreeuwde. "Ik weet het" fluistert ze met een licht sarcasme in haar stem. "We gaan doen, durf of de waarheid doen" stelt Dominique vol trots voor. De jongens stemmen in en ze beginnen aan het spel. "Nou Dominique?" vraagt Max. ze antwoord met een simpel: "Kies zelf maar" Max stelt de meest voor de hand liggende vraag ooit: "Vind je iemand leuk? Zo ja, wie?"Dominique is helemaal niet verbaast, het is net alsof ze het zag aan komen. Ze antwoord dan ook heel rustig: "Alsof je dat nog niet wist. Ja, Samuel." Max is verbaast dat ze na al die tijd nog steeds op Samuel is. Dominique negeert Max's reactie en keert zich tot Tom. "Nou Tom?" vraagt ze met een toontje duisternis in haar stem. Er valt een klein gemeen lachje van haar gezicht af te lezen. "Doen!" Zegt Tom vol zelfvertrouwen. Dominique denkt hard na over de meest vernederende opdracht ooit. Haar uitkomst: "Stuur je moeder een berichtje met de tekst: Mam, papa is vreemd gegaan!" Tom is niet bang voor een uitdaging en pakt zijn telefoon uit zijn tas. Hij drukt op de home knop en het scherm licht op. "Shit" schreeuwt hij uit. Hij pakt zijn spullen bij elkaar en legt uit wat er aan de hand is. "Ik heb over vijf minuten een afspraak bij de fysio, en ik was de vorige eer ook al te laat." Hij rent weg en roept onderweg nog iets onverstaanbaars naar de twee achtergebleven tieners. "Ik moest dan ook maar eens gaan..." mompelt Max naar Dominique. Maar Dominique heeft andere plannen. "Waarom ga je niet mee bij mij thuis chillen?" vraagt ze. "Is goed." antwoord Max aarzelend. De twee fietsen naar Dominique's huis dat net buiten het dorp ligt. Ze parkeren hun fietsen in de garage en lopen naar binnen. "Nou wat wil je doen? We zijn alleen thuis dus alles kan." vraagt ze met overvloed aan energie. "Misschien kun je me je kamer laten zien?" vraagt Max een tikje nerveus. Dominique voelt aan dat hij zenuwachtig is en stemt daarom toe. Ze lopen naar boven om vervolgens een compleet roze kamer te betreden. Dominique gaat zitten op haar bed terwijl Max voorzichtig rond kijkt. Opeens springt Dominique op. "Doe je ogen eens dicht!" zegt ze met een lichte dwang. Max doet wat hem gevraagd word sluit zijn ogen. Hij voelt iets kriebelen op zijn hoofd. En wil kijken wat zijn klasgenoot die hij tot vandaag aan toe nauwelijks kende aan het doen is. Maar ze stopt hem door haar hand voor zijn ogen te houden. Ze begeleid hem de kamer door en zet hem pal voor een grote, lange spiegel. "Kijk maar" fluistert ze in zijn oor. Max opent zijn ogen en ziet een mooie, roze tiara op zijn hoofd en schiet in de lach. "Wat? Vind je hem niet mooi?" vraagt Dominique. "Nou... Eigenlijk wel." is alles wat Max uit zijn mond kan krijgen. Dominique's gezicht word zeer gelukkig van dit antwoord. "Dan vind je de jurk die er bij hoort vast ook mooi." Zegt ze glinsterend terwijl ze naar haar kast loopt. Ze pakt een hangertje met een prachtige, roze baljurk uit de kast en houd hem voor. "En?" vraagt ze met een nonchalante glimlach. Max antwoord met niet meer dan één woord: "Wow..." Dominique begint te stralen en zegt: "Als je hem zo mooi vind, dan doe je hem toch gewoon aan." Max kijkt haar verbaast aan. "Ja maar.... Uhm...." Mompelt hij terwijl hij haar aanstaart.