love letters

“BREE, ang galing mo talaga. Na-mesmerize sila sayo oh. Ang ganda kasi ng voice mo pati ikaw! ”

“pssshh! Naku!! Boses ko lng maganda noh!”

“eek! Dapat kasi ifeel mong maganda ka! Eh kung yung iba nga jan feel na feel eh, ikaw pa kaya na kitang kita na, unang tingin pa lang”

“ewan ko sayo”

Hi ako nga pala si Briana Lewis. At siya, yang makulit na yan, siya si Maxene Gaile Smith.17 years old pa lng ako. 2nd year college taking up BSHRM. Yup, magaling akong kumanta, pinagtake kasi ako nila mommy ng voice lessons pati narin piano and violin lessons nung bata pa ako. Madalas na akong kumakanta sa mga programs sa school noong elementary at high school. Kagagaling ko lang sa stage, eh kasi pinilit lang ako noong teacher ko. Ayoko sana kasi ibang iba na to sa high school, doon kasi komportable ako eh dito napakabigating school maraming mas magaling sa akin, kung hindi lang para sa grades hindi talaga ako papayag.

“tutal successful naman yang performance mo, tara ilibre mo ako.” nakangiting sabi ni max.

“sabi na eh, kaya may pa “ang ganda kasi ng voice mo pati ikaw” ka pa diyan kasi gusto mo lang magpalibre” tampu-tampuhan ko, echos ko lang yan hehe.

“hindi bola yun noh, totoo yun!” nakapout na sabi niya.

“tsk! Ano ba gusto mo? Ham and cheese oh Hawaiian pizza?” tanong ko naman.

“pwede pepperoni? Hehe pwede? ” pagpapacute na sabi niya.

“alam mo, kung hindi ka lang mukhang tuta hindi kita ililibre. Tara sa locker, papalitan ko lang tong sapatos ko, di ako sanay sa heels eh” ayoko naman talaga magheels, pinilit lang ako ng teacher kong kikay.

***

PAGKABUKAS ko ng locker may nalaglag na papel, pinulot naman ni Max habang nagpapalit ako ng sapatos.

“oh nalaglag. Oi pabasa after mo ah. Walang secret secret sa akin tandaan mo” sabay abot sa akin ng envelope.

“heh! Chismosang toh!” pagbibirong sabi ko kahit totoo naman.

Hmmmmmm… to Miss Briana . In fairness ang ganda ng penmanship huh. Aist, baka eto na yung pangarap ko, baka letter na to sa sinalihan kong musical play. Well magaling nga ako pero di hamak na may mas magaling sila sa akin, nagbakasakali lang ako na baka makapasok.

“ako na ang oorder Bree, treat mo naman eh at dahil MABAIT ako”

“oh! Wag mong uubusin laman niyan ah kundi yari sa akin yang wallet mo pag ako naman may hawak niyan” yeah. Ganyan kami kaclose.

Ayan. Mag-isa na lang ako, mabasa nga yung laman ng envelope. hmmmm.. eek! Handwritten lang? diba dapat computerized? ang laking school pulubi sa ink?

I love your personality. I love your smile and your laugh. I love the way you carry yourself. I love the way we have everything in common. I love the way you make me feel, which is something I’ve never felt before . I love how beautiful you are, inside and out. They just combine together and create a beauty that I’ve never seen before.

                                                                                     That's why I am so captivated.