Do you love me?

Ch. 30

P.o.v. Julia
We lopen nu al uren. Voor mijn gevoel. Ik zit samen met Tyler in een groepje.
'Gaan we ooit nog wat vinden?' Vraag ik geërgerd.
'Ik weet niet. We moeten gewoon door lopen.' Probeert Tyler me aan te sporen.
'Maar mijn benen gaan bijna dood van al dat lopen.' Zeur ik verder.
'Kom spring maar op mijn rug. Als je weer kan lopen ga je weer lopen.' Zegt Tyler. Ik spring op zijn rug.
'Dit is al veel better. Bedankt.' Zeg ik.
'Wacht ik zie wat. Ik kan over de muren heen kijken. Oke ik ga je leiden.' Zeg ik. Een stukje verder op zie ik Jake en Chelsy.
'Naar links.' Beveel ik hem.
Tyler loopt naar links.
Ik geef hem de hele tijd instructies.
Hij volgt ze ook netjes op.
Als we bij Jake en Chelsy zak ik van Tyler zijn rug af.
'Chelsy!' Ik ren op haar af en geef haar een knuffel. Jake staat er een beetje beteuterd bij.
'Eindelijk iemand gevonden.' Zeg ik en geef Jake ook een knuffel.
Eerst schrikt hij maar dan moet hij lachen.
'Laten we verder zoeken met de tactiek!' Roep ik.
'Welke tactiek?' Vraagt Jake.
'Dat ga ik je laten zien.' Ik spring op zijn rug. 'Ik zie... Wie zijn dat? Volgens mij twee jongens.' Zeg ik.
'Rechtdoor en dan naar links.' Beveel ik. Jake loopt naar voren en de rest volgt ons.

P.o.v. Lina
We lopen wat door het bos gezellig met zijn tweeën. Het is best frisjes.
Volgens mij heeft Ethan door dat ik het koud heb want hij legt zijn jas om me heen. 'Bedankt.' Zeg ik.
'Geen dank.' Zegt hij.
We lopen nog verder. We zijn wel de hele tijd stil maar dat is juist fijn.
Ik heb namelijk geen behoefte aan wat geklets.
'We moeten maar eens terug keren.' Zeg ik na een tijdje. Ik wil me omdraaien, maar Ethan houdt me tegen.
'Lina?' Vraagt hij.
'Ja?' Antwoord ik.
Hij trekt me tegen zich aan.
'Ik hou van je.' Fluistert hij in mijn oor en voor ik het besef zitten zijn lippen op de mijne. Ik weet dat het niet goed is, maar het is zo fijn.
Als hij los laat lopen we samen naar het ziekenhuis. We blijven lopen met een ongemakkelijke stilte tussen ons.
'Ik wil niet weer hopeloos in dat ziekenhuis liggen.' Zeurt Ethan als we er zijn.
'Dat snap ik het is ook best saai.' Zeg ik.
'We kunnen ook gewoon weg blijven.' Stelt hij voor.
'Ja, maar de dokter dan?' Vraag ik.
'Als jij naar binnen gaat en het zegt dan is dat opgelost.' Zegt hij.
Ik loop het ziekenhuis binnen.

P.o.v. Ethan
Lina loopt het ziekenhuis in.
Ze komt al snel terug.
'De dokter zei dat je al snel ontslagen werd.' Zegt ze.
'Oke zullen we naar het appartement gaan of wou je iets anders doen?' Vraag ik.
'Kunnen we nog even langs de stad wat drinken en ik moet nog wat kopen.' Zegt Lina.
'Is goed.' We lopen naar de stad.
We gaan samen aan een terras zitten.
'Wat willen jullie?' Vraagt de serveerster.
'Een warme chocolademelk met slagroom.' Zegt Lina.
'Volgens mij ben je verliefd op warme chocolademelk.' Zeg ik lachend.
'Het is gewoon lekker.' Zegt ze.
'Dat weet ik toch.' Probeer ik haar gerust te stellen.
De serveerster komt al snel weer terug met het drinken.
Ik heb niks bestelt. Geen zin in.
Lina begint met het drinken van haar chocolademelk.
Ze is best knap. Haar bruine ogen stralen altijd vreugde uit en haar lippen. Ik ben eigenlijk wel opgelucht dat ik het haar verteld heb.
Je zou denken dat ik me nu ongemakkelijk voel maar dat is niet zo. Ook al weet ik dat ik toch geen kans maak.
'Hallo zullen we gaan?' Vraagt Lina een beetje geërgerd.
'Oh ja is goed.' Zeg ik en ik betaal en dan lopen we nog de stad in.
'Waar dacht je aan?' Vraagt Lina.
'Hoe bedoel je?' Vraag ik terug.
'Je was een soortvan niet meer op aarde.' Zegt ze.
'Oh, dat... eigenlijk dacht ik aan jou.' Zeg ik.
'Hoe bedoel je?' Vraagt ze.
'Gewoon aan jou en ons. Ach... laat ook maar.' Zeg ik.
'Oke.' Antwoordt ze kort.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey ik wil ff iemand promoten omdat ze zo goed mijn boek volgt en stemt.
Volg ff als je wil lauwierec.

Gr. Chary21XOXO