Chapter 19

3.7K 235 12
                                    

ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း၂ေယာက္သားအတူူတူရွိတဲ့ရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြအရင္ထက္ပိုမ်ားလာသလိုBeamစိတ္ေလးေတြနဲ႔အျပဳအမူေလးေတြလဲပိုသိလာတယ္။

သူအရမ္းပင္ပန္းေနတဲ့အခါမ်က္ႏွာေလးကသုန္မႈန္ေနၿပီးလူကိုတိုးေခြ႕လာတက္တယ္။ကြၽန္ေတာ့ေပၚအရင္ကထက္ပိုၿပီးတြယ္တာလာတယ္၊ဂ်ီလဲက်လာတယ္၊ဆိုးလဲဆိုးလာတယ္။

အဲ့ဒါေပမဲ့သူစိတ္ဆိုးရင္ေတာ့အရင္Dateေနခ်ိန္တုန္းကလိုေဒါသတႀကီးတုန္႔ျပန္တာမိ်ဳးမရွိေတာ့မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဳတ္ၿပီးမတုန္မလႈပ္နဲ႔ကိုေနေတာ့တာ။

သူ႔ရုပ္ေလးအဲ့လိုျဖစ္ေနၿပီကြၽန္ေတာ့မွာခ်စ္လဲခ်စ္အသဲတယားယားနဲ႔ၾကည့္ရုံနဲ႔မေနႏိုင္ေတာ့။ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးေပြ႕ဖက္နမ္းရႈံ႕ခ်င္လာတာ။ဒါေပမဲ့အဲ့လိုသြားလုပ္မိရင္ေတာ့အထိုးခံမွာက်ိန္းေသတယ္။သူေျပာတာသူ႔စိတ္ကိုထိန္းေနတာတဲ့အဲ့တာေလးက။

ကြၽန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္အခ်ိန္တိုင္းတူတူရွိေနလုိ႔အဆင့္တက္ၿပီလို႔ထင္ေနရင္မွားလိမ့္မယ္။ကြၽန္ေတာ္ခုထိBeamနဲ႔အဆင့္တခုမေက်ာ္ရေသး။

ကြၽန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္ျပင္းျပင္းျပျပနမ္းရွိုက္မိၾကေပမဲ့ခုထိကြၽန္ေတာ္Beamခႏၶာကိုယ္ကိုမပိုင္ဆိုင္ရေသးဘူး။ကြၽန္ေတာ္မလိုခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

Beamဖက္ကအဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူူးထင္လုိ႔ပါ။ကြၽန္ေတာ္အခြင့္အေရးမရလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူးရယ္။တေခါက္ေပါ့သူကြၽန္ေတာ့ကိုဒီလိုႏွိပ္စက္ဖူးတယ္။

အဲ့ေန႔ကBeam ေက်ာင္းမွာProfessor ကုိကူေပးေနရလို႔အတန္းဆင္းသြားတာေတာင္အေဆာင္မျပန္ႏိုင္ေသး။ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုသူတို႔အေဆာင္ေရွ႕နားမွာဆိုင္ကယ္ရပ္ၿပီးေစာင့္ေနတာကြၽန္ေတာ္တို႔အတန္းလႊတ္ၿပီးကထဲကပဲ။

ပထမအေဆာင္တေခါက္ျပန္ၿပီးမွလာမလားလို႔စဥ္းစားေသးေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္ျပန္သြားေနတုန္းBeamထြက္လာတာမ်ိဳးျဖစ္မွာစိုးလို႔မျပန္ေတာ့တာ။

ေစာင့္ရင္းနဲ႔ဖုန္းသုံးေနတာဆိုေတာ့ဖုန္းကBatteryေတာင္ကုန္ခါနီးေနလို႔ဆက္မသုံးႏိုင္ေတာ့။နာရီၾကည့္တာ့အခ်ိန္က၁၀ၾကနာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ဒီအခ်ိန္ထိကိုအဲ့Professor ကြၽန္ေတာ့ခ်စ္သူေလးကိုဘာေလာက္ေတာင္ခိုင္းေနလဲမသိဘူး။

Sweet MomentWhere stories live. Discover now