Marchelle's POV
May nakita akong 2 dalawang taong nakatalikod samin kasi kaharap nila sina mama’t papa. Yung isa, lalaki parang matanda na, 40s or 50s ata? Yung isa naman, babae, parang mas bata lang sakin pero mas matangkad sya. Siguro nakaheels lang toh. Pagtingin ko naman sa paa nya. Oh! Long-legged pala! Hindi ako manyak noh! Deniscribe ko lang! Pagharap namin sa kanila...
Ako ---> O.o
Yung girl ---> O.O
Nagkatitigan kami nung girl tapos tumingin kami sa sarili naming suot. Tumingin ako sa suot nya at ganun din sya sakin. Then nagkatitigan ulet kami at sabay sabing....
“THIS CAN’T BE HAPPENING!!”
Eh panu.. Magkaparehas kami ng dress. Tumawa naman silang lahat well EXCEPT kay kuya pero ito lang ang binulong nya sakin.
“TsK! Sana di ko nalang hinanap yan!”
“Bakit sinabi ko bang hanapin mo? Parang nag-acting lang ako kanina! Eksaheradang palaka! Tsaka di ko pinahanap sayo yun noh! Ikaw kaya yung kusang tumakbo kung saan saan para mahanap ang dress na toh, na bigay ni bestie cheena slash EX mo! Hmp!” bulong ko naman.
“Mukha mo palaka!”
“Okay na yun! Atleast hindi EKSAHERADANG PALAKA!” sabi ko naman. Syempre pabulong lang din yun noh! Nakakahiya kaya makipag-away saa harapan ng napg-utangan nyo ng loob. Mahirap na baka magkabad-record pa kami nito! Hahaha EXSDI!!
“Hahahaha kayo talaga!” sabi ni papa saming dalawa nung girl.
“Sya ng pala mga anak ito si Mr. Esmeraldo Mendez. Ang may-ari ng Mendez Group of Companies dito sa Pilipinas at sya rin ang may-ari ng bahay na tinitirhan natin ngayon.”
“Hahaha ikaw talaga anthony! Sa akin ba ang bahay na ito? Eh sayo nga nakapangalan eh. Haha”
“Hahaha. Maraming salamat Mr. Mendez”
“Nuh ka ba! Wala yun! And besides, you and your family deserves a better and relaxing home to live in. So dont make it a big deal okay? Just mind this as a blessing.” Tapos ngumiti si Mr. Mendez.
“And please dont call me Mr. Mendez. Your not working for me. Were partners right? So why dont you call me... Pare! Besides, were like bestfriends after all!..So Pare?” inabot ni Mr. Mend este Pare.. ay mali! Mr. Mendez na nga lang!
“Pare” at inabot din ni papa ang kamay nya kay Par—este Mr. Mendez
“Haha Good!”
Wow ha!? Parang multo lang kami dito! Edi sila na close! >.>
“Ehem! Ehem!” –yung girl
Sa wakas, mukhang nafeel nya rin siguro ang na feel naming tatlo. Ay hindi pala tatlo! Dalawa lang pala. Eh panu! Tong katabi ko, ugali palang multo na! Wag nyo na tanungin kung sino! Iisa lang naman ang may ganyang ugali at alam nyo na kung sino yun!
“Ay sya nga pala. Ito ang anak ko si Jenicelle. Jenicelle, sila ang kinukwento ko sa inyo na naging partner ko sa negosyo natin.” Sabi ni Mr. Mendez kay Jenicelle. Tumango naman si Jenicelle bilang tugon.
“Kung nagtataka kayo na kami lang dalawa ang nandito, pumunta kasi sa Paris ang mag-ina ko para asikasuhin ang business namin doon. Kaya kami ng dalawa lang ang nakarating. Maliban kay Jenicelle, may isa pa akong anak, lalaki. Siya ang tumutulong sa mama nya sa pagpapatakbo ng negosyo namin doon.”
Tumango naman kaming lahat. Inabot ni Jenicelle ang kamay nya saming tatlo habang ang dalawang PARE nag-uusap. Since ako yung nasa dulo, ako ang mahuhuli.
“Hi! Nice to meet you ate...?”
“Janelle”
“Nice too meet you ate Janelle ^_^” naghandshake sila. Ngumiti lang si Ate Janelle bilang tugon.
Magpapakilala pa sana sya kay kuya kaso inunahan na sya nito.
“Kyle”
“Ahh Nice to meet you Kuya Kyle”
“Psh. -__- Kuyahin mo mukha mo!” bulong nya. Nakuh naman! Sana di nya narinig! Kuya talaga oh, PAHAMAK!!
“Ha?”
“Tss. Bingi!”
“Pardon?” nasa mukha ni Jenicelle ang pagka-inis.
“Tss! >.>”
“Ah! Jenicelle sabi nya nice ang doll shoes mo. =))” singit ko sa kanilang dalawa. Mukhang magwo-world war 10 na eh! Hahahha oo world war 10 talaga. Sa araw-araw pa ba naming pag-aaway, di pa ba aabot ng 10 yun? XD
“Ah. Ok. Tnx. By the way you are?”
“Marchelle po a..ate ^__^” nag-aalinlangan na sagot ko. Hindi ko kasi alam ang itatawag ko sa kanya. :3
“Hahaha dont call me ate. I should be the one calling you ate. Im just 14 yrs. young. Hahaha. By the way, nice to meet you ate Marchelle”
“It’s nice to meet you too Jenicelle ^___^.. Talaga bang 14 ka pa lang? Tangkad mo ah. Sensya nga pala kanina kung tinawag kitang ate. Hihihi”
“No prob! Sanay na ako dun! =))”
“Ano bang vitaminx mo at ganyan ka katangkad?”
“Hahahaha ayaw ko nga sa mga vitaminx na yan eh!. To tell you the truth, its our inheritance. Hahaha” (A/N: Hindi ako sigurado kung inheritance nga ba tawag sa mana? Like for example “Mana sa lolo or lola”/“Mana sa mga magulang”.. Yung ganun? Basta kayo na umintindi, lam ko nman na mas matalino pa ku sakin eh =)) )
“Ow. I see”
“Anyways, since were close na, dapat may tawagan din tayo. Hindi naman pwde na ang mga papa lang natin ang may codenames noh! Dapat tayo rin. Hahaha. Wait! Im just thinking, since pareho tayo ng suot ngayon. Why dont we use the codename....” ito nanaman po ang titigan namin nung gir—este.. Jenicelle.
I think I know what she’s thinking. We smile to each other and for the second time around.................we both said in chorus.....................
“TWIN SIS!!!” then we both laugh! =D
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
A/N: Sensya na kung maikli lang toh ^__^V. Sorry sa grammatical errors, typographical errors at sa lahat ng errors. Hahaha. Lam nyo naman siguro ang pambansang linya ni author noh? “Im an ENGLISH hater, but MATH lover!” Hahaha Nuh connect?? Simple lang! Pareho silang subject! Hahahha =P =D =)))
BINABASA MO ANG
Mathematician VS. Scientist
Teen Fiction“Sometimes when you sacrifice something precious, you're not really losing it. You're just passing it on to someone else.”
