Mini Mini My Nimo… Sino ba ang pipiliin ko, si PAST o ang PRESENT ko????
Ang tao minsan lang magmahal ng tapat at seryoso, pero bakit ganun, kung kelan natuto kanang magmahal at nasabi mo na sa sarili mo na eto na ang “FOREVER” ko, yun pala wala ding “HAPPY ENDING”. Bakit sa LOVE, kung kelan masaya na at kontento kana sa piling ng taong mahal mo, dun pa papasok si “SAKIT at IYAK”… Hindi pa pwedeng pumili ka nang taong satingin mo magpapasayo sayo tapos may button na “ENTER” tapos pag kinilick mo yun ee, yun na ang magiging FOREVER mo?????
CHAPTER 1
Hi! Ako nga pala c Jennifer. Sabihin na nateng, nung High School ako, kakabit na nang pangalan ko ang salitang malandi, pokpok, paasa at nagmamaganda. Ehhh, panu ba naman halos lahat na ata ng lalake sa school namen jinowa ko na at naligaw na saken ahhhh este nanligaw pala…, kulang na nga lang pati si manong security guard .. AHAHAHA…. Sa totoo lang, hindi naman ako maganda, sabihin na nateng “MAAPPEAL” lang.. hahaha kapal diba???? Sabagay, kilala talaga ako sa school namen dahil sa DANCER ako, kasali pa sa CHOIR, ENGLISH CLUB, JOURNALISM, GYMNASTIC, OFFICER.. etc,. hahahha dami nuh!?? Kaya nga minsan naisip ko, siguro etong mga lalaking toh gusto lang akong maging GF para maging sikat din sila.
Ni minsan….. Hindi ako naging seryoso sa LOVE LOVE na yan, para saken… COLLECT AND COLLECT THEN SELECT… Kahit na sabihin nilang makakarma ako,, hindi ako naniniwala… HANGGANG SA…………….
( FAST FORWARD MUNA TAYO AHHH….) ------------------------------------------------------------------------
January 05, 2011….. at the MARIKINA RIVER PARK…..
“yatz… HAPPY MONSARY!!!!!!!!..”
Eto nga pala c RYAN … ang boyfriend ko,.. Nang magcollege ako, sya ang FIRST BOYFRIEND ko.. J Computer Engineering ang course nya habang Business Administration naman ako.. Para saken, sya na ang pinaka da best BF , napakalambing….supportive, talented, matalino, loyal, relihiyoso.. lahat na ata nang gusto ko sa lalake nasa kanya na ee.. Kaya nga mahal na mahal ko sya… WOW aahhh.. as in mahal na mahal… PERO…………….
“thank you yatzqoh…ahmmmmmmm,, yatz may sasabihin pala ako sayo…” ang nasabe ko nung mga oras nay un… Pinipilit kong pigilan ang mga luha ko, pero pag tumitingin ako sa mata nya, parang kinukurot ang dibdib ko,, yung feeling na naghihiwa ka nang sibuyas…
“ohhhh yatzzzz,, baket???????? Baket ka naiiyak?????? May nagawa ba ako? May kasalanan ba ako???? Ang nagtatakang tanung nang Ryan ko..
“yatz….kase……………” hangang sa humagulhol na ako….. “yatz….sabe ni mama,, babalik na daw kame sa CEBU…”
“haaaaaaaaaaaaahhhhh????? CEBU??? Malayo bay un??????” Tanung ni ryan…
“hindi yatz… dyan lang yun sa kabilang kanto.. iiyak ba ako nang ganito kung hindi malayo???????” ang pabiro kung sagot,, para mapatawa ang nobyo kong nagsisimula na ring mamula ang mata….
“yatz. Naman eehhhhhh… umayos ka nga…..!!!!!”
“oo nga yatz,, hindi ako nagbibiro…kasi naman wala nang matinong trabaho si papa, kay napagdesisyunan nilang umuwi nalang sa probinsya…”
“yatz………………” sabay yakap at umiyak sa balikat ko…..
Nung mga oras na yun,,, nagyakapan at nagiiyak lang kame. Kahit na pinagtitinginan na kame nang mga tao. Kapag pala sobrang mahal mo ang isang tao, ang hirap isiping malalayo ka sakanya…
BINABASA MO ANG
The PROMISE
Teen FictionAng tao minsan lang magmahal ng tapat at seryoso, pero bakit ganun, kung kelan natuto kanang magmahal at nasabi mo na sa sarili mo na eto na ang “FOREVER” ko, yun pala wala ding “HAPPY ENDING”.