Dauther of Evil

I

Budzę się, jest noc. Koszmary nie ustępują. Nadal ich słyszę. Ich krzyki, płasz, proźby i zawodzenie. Czemu ja się nimi przejmuję? Jestem księżniczką, tak czy nie?

Postanowiłam znów się połorzyć, lecz tej nocy już nie mogłam zasnąć. Przekrecałam się z boku na bok topiąc się w puchowej pościeli.

Rano, jak zwykle bez pukania wbiła służąca, by mnie ubrać. Gdyby nie była mi wierna wywaliła bym ją na zbity pysk.
-o, panienka już nie śpi?
-nie, a ty jesteś tu od gadania, czy od służenia mi?!
-racja.- odpowiedziała, po czym pomogła mi się przebrać. Charlotte to kobieta, której gęba sie dosłownie nie zamyka. Po porannej toalecie poszłam do jadalni na śniadanie.
-CO TO MA BYĆ JA SIĘ PYTAM!!!!
-j-ja-jecznic-a-a
-NIE TO JAKAŚ ŻÓŁTA BREJA!!!
-to może panienka zje naleśniki?!
-mogą być.- jedyną rzeczą, jaką lubię w Charlott to to że bardzo dobrze wie kiedy się wtrącić. Grzebałam w naleśnikach nic nie mówiąc.
Później lekcje, jakieś audiencje, podwieczorek, jakiś wieczorny bal i do łóżka. Codzienna rutyna. To było moje życie...