Ból. W okolicach żołądka. Ból przeszywający. Ból, który nie chce ustąpić. Ból, który będzie tak długo trwać, aż niezostanie zaspokojony głód. Albo kiedy o nim nie zapomnę.
Chłód. Na całym ciele. Chłód przeszywający. Chłód nieprzyjemny. Chłód, którego nie da się ogrzać. Chłód, który nie da zasnąć. O jakim nie da się zapomnieć.
Ból. Psychiczny. Ból, który będzie trwać i trwać. Nie da się go pozbyć. On zostanie ze mną na zawsze. Na tak długo jak będę żyła.
Niemoc. Niemoc, przez którą nie jestem w stanie nic zrobić. Osłabiająca, pozbawiająca nadziei i przyjemności. Niemoc, która jest wszystkiemu winna.
Ja. Ja bez szacunku, zrozumienia.Ja opuszczona. Ja cierpiąca. Ja zimna. Ja bez nadziei na lepsze jutro. Ja beznadziejna. Niczym stara, znoszona skarpeta. Niepotrzebna, wyczerpana z życia. Z tą różnicą, że skarpeta do czegoś służy. Ja- do niczego niepotrzebna.
YOU ARE READING
Pamiętnik
Short StoryMożesz to brać na poważnie. Możesz to uważać za fikcję. Możesz to przeczytać. Możesz to olać. Nie obchodzi mnie to.