Gunesin kendini dolunaya birakdigi o gecede yine tektim.Agliyordum gozyaslarim sel olurcasina.Gozyaslarim akreple yelkovanin sesiyle ritim kurmustu sanki.Korkuyordum,aynaya bakiyordum koridordan birsey geciyormu diye bakiyordum.Bizim evde neredeyse hep kavga olur. Annem le babam her kavga ettiklerinde ayricaklar diye korkuyordum. Her kavgalarinin sonunda"zaten gonulsuz evlenmistin"vardi.Bundan dolayi babamla annemin arasini hep duzeltmeye calisiyorum ama olmuyo.İste bugunde ikiside evde degildi gece saat 12.00 di,korkuyordum.O an mutfaktan bir ses geldi.Ürktüm. koridordan mutfaga dogru baktim.O kadar karanlikti ki gozum buyumekten kor olucakti.Koridor o an bana cok uzun geldi. Mutfakta korudorun sonundaydi,gidemiyordum. Merak ediyordum ne oldugunu. Ama baya fazla korkuyordum.Mutfaga dogru bakarken yanimdaki aynadan birseyin gectigini gormustum sanki.Hemen kendimi iceri attim.Bes alti dakika sonra baya sezsizlik oldu urpertici bir sessizlikti.O an aklima telefon geldi.Annem yada babamin sesini duymam beni biraz olsun rahatlatirdi.Ama ikisininde telefonuna ulasilamiyordu.İcimde birde telas burudu.Annemle babama birseymi olmustu. Yine mutfaktan ses geldi ama bu kez baya buyuktu.Disarida bir kopek belirdi.Mutfagin camina bakarak havlamaya basladi.Mutfakta birsey olduguna iyice kanaat getirmistim.Cesartimi topladim ama birazda merkatan mutfaga gitmeye karar verdim.İlk adimimi atmistim cok yavas bir sekilde ikinci adimimi da attim ama bu adimlarimla sanki ev sallaniyordu.