KISKANC ERKEK PSİKOLOJİ

Cakmak Neredeydi

İzleyemedim gidişini, yokluğunla selamlaşırken.
Gidenin dönmediğini çok geç anladım ben.
Dudaklarımda iki söz ve bir sigara
“Seni Sevmiyorum lan” demek isterdim sana.

Hepimiz çocuğu değil miyiz? Hayat denen fahişenin
Senide bensizliğe dahil etti adi şehir
Hayat denen fahişenin masumluk kılişeleri
Sevdiğini söyleyipte gidiyorsun ya bu işe ne denir?

Naaralar attım beni bıraktığın bu sokaklara.
Bikaç günlüğüne gitti geri gelicek diyom soranlara
Kırdığın kalbim battı ayaklarıma koşamam
Tırnak bile etten kopar ben senden kopamam.

Avazım çıktığı kadar sustum ben gitme diye
Yüzüme gülsen yeter oda bana bi hediye.
Düşün işte yokluğuna muhtaçım der gibiyim
Rahatsız etmiycem biraz umut ver gideyim

Ben deliyim. Sevmiştim seni,
Çünkü gidişlerin sevdirdi seni.
Senin elinden beni sevmek dışında her iş gelir
O yatağında uyurken söz yazan ben içkili.

Unuttum diyişiyle bir mezara gömdü beni
İçimdeki yangınları bir tek o söndürebilir
Sen ve ben gece ile gündüz. Tek ortak noktamız gökyüzü..
Bitek beni gördü ayrılığın kör gözü

O kadar güzeldin ki gitmek bile yakışırdı
Ben en güzel hayallerimi seninle kırışırdım
Sana yaranmak için bin dereden su taşırdım
Benden önce seni almasın diye azraile sataşırdım.

Bi türlü ölmezdim senden çok sevmiş hayat beni
Susuyorum çünkü konuştuğuma yalan dedin.
Dilim susup konuşmasada ellerim yazar seni..
Çakmak nerdeydi? Yakıcam bu hayalleri.

Adını anmak dilime ve kalbime sızı olur
Seni bana unutturacak tek kişi ise kızım olur
Sarıp sarmalarım onu beğenmediğin sevgimle
Ne sen davulsun nede ben söylesene dengim ne?

Kararttın hayatımı aydınlatmaz bakışların.
İstedin alışmamı, alıştım sanmasın
Gecemi aydınlatan oturduğum aynı kaldırımın
Sol yanında duran sokak lambası

Yani sen değilsin. Zaten bende ben değilim.
Peki biz kimiz? biz ikimiz İzmir’iz..
Sen İzmir’in Alsancak’ı Karşıyaka’sı
Ben ise polislerin bile giremediği kenar mahallesi.

Ve ayrılığımıza şahittir konak iskelesi
Kalbimi alıp giderken ayaklarına dolansın iskeletim.
Hatta giderken dursun saati saat kulesinin.
Yeter ki ağzından dökülmesin ayrılık cümlesi.

Böyle sevdim seni, kendimden saklayarak
Kendimi karatıp seni aklayarak sevdim ben..
Sen edebiyat dersinden kalan bir şairin şiirisin
Söylesene nasılsın iyi misin?