Sararan yaprağın ufacık bir esintide ağaçtan toprağa süzülüp düştüğü gibi düştün gözümden.
Öyle usulca, öyle sessizce...
Hani der ya şair "sonbahar bahaneydi yaprak ağaçtan sıkılmıştı" diye.
Ha işte tam olarak öyleydi senin de aşkın.
Bazı şeyler sadece bahaneydi
Seni her seferinde sevmek ise şahane...
Eee ne beklersin ki daha sen
Azad olunmuş bir yaprak toprağa örtü olmuş.
Sen de bana imkansız oldun...
Şimdi git ilkbaharda yine gel Yapraklar açınca düşünme yine gel
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geride Kalanlar
PoesieBazen insan bir şeyler anlatmak ister de anlatamaz ya Boğazına dizilir ya kelimeler... İşte bugün anlatamadıklarımızı yazıyorum... Geride kalanları yazıyorum
