Stigmatized

Chapter 5

Riot....

Lets run away together, Sofia... pa ulit ulit na umiikot sa aking isipan ang mga sinabi ni Nizel, his smoldering brown eyes makes me shiver at hanggang ngaun ay ramdam ko ang kakaibang kilabot habang inaalala ko ang bawat kataga na binitawan nya da akin kanina...

" Lets run away together Sofia, iwan na natin ang magulong buhay na to, I cannot promise you this kind of richness and wealth but I will promise you my love!.... hinding hindi kita papabayaan..."

I slowly dance in the dance floor with Loraine and a couple of friends inside our circle, pawang mga anak mayaman at may sinasabi sa buhay, Im building up my own stra×ing of connections na magagamit ko pag dating ng panahon!.

I look at my right and saw Nathan's girl... Im the type of girl who never forget.

Everything will be alright!.

kinabukasan ay headline sa dyaryo ang nangyaring raid sa isang high class bar sa BGC... drug raid at puros mga anak mayaman ang sangkot...

Days later viral videos of teen gangbang circulates the social media. Those who were involve are believe to be under the influence of drugs.

"Have you heard the news?", Yenesha Lobregat patted my arms sabay pakita sa akin ng kanyang cellphone andito kami ngaun sa loob ng isang cafe at nagrereview for our upcoming exams....

"Look, kasama pala sa nahuli sa raid sina Vixx and Waine?" I look at her ang shrug, di naman kaila sa lahat ang pagiging wild ng grupo nila, they bully and do all sorts of things just because akala nila nadadaan sa pera ang lahat, it is no surprise kung mahuli man ang mga ito na gumagamit ng ipinagbabawal na gamot.

" Good thing lumipat tayo ng bar nung gabing yun?!" Yenesha added.

Loraine laugh and I only look at her but she stares at me, I raise my chin sabay irap dito.

The finals are now over Loraine and I are now in college here in Ateneo. First year ako at second sya. Tapos ko na ring mag file ng drop out form sa school at nakahanda na rin ang isang maliit na bagahe sa kwarto, I will not bring anything na galing sa pera ng mga Tiongson, naka usap ko narin si Tito Gerardo at sya na ang bahalang mag paliwanag kina Senyor Vicente.

Pa akyat na ako ng hagdan ng maka salubong ko si Nathan, he is looking at me at alam ko na ako ang sadya nya, umuwi lang ako just to get my things, a taxi is waiting outside their gate para sa akin.

I smiled at him.

"You are leavin.." he said.

I look at him at muling kinabisa ang kanyang mukha, he is both a dream and a love that will never be mine.

" I have to..." huminga ako ng malalim, trying to calm this head of mine.

"Congratulations sa magiging anak nyo ni Arissa", yes buntis ang nobya nya, he's going to have his own family at wala na akong lugar sa tabi nya!.

" Hindi mo kailangang umalis, saan ka titira? at paano ang pag aaral mo?" Pag aalala nito

Bahagya akong natawa sa kanya...
"NO offense meant pero nag aalala ka ba sa akin?" I want to lighten the mood pero di ko maiwasang maging bitter kahit paano!, isa pa, itong si Nathan who is ever so serious ay ni hindi manlang natawa!.

" Of course I do care!... sa inyong dalawa ni Nizel, both of you are like a family to me"

" And so was I to you!" I raise my arm in defeat useless ang maki pag usap.. i hate goodbye's mahirap mag paalam sa taong mahal mo pero mas mahirap ang mag paalam sa isang tao na walang paki alam sa iyo!.

" I care for you and whether you believe it or not wala akong masamang intensyon kaya binigay ko ang mga larawan sa nobya mo, I just want to warn her na alam na ni tita Stephanie ang tungkol sa inyo at kilala mo ang mama mo" I raise my brows na tila naghahamon, " at alam mo rin ang mga kaya nyang gawin sa magiging mag ina mo..." I look at him straight on his eyes.

" Hindi ko hahayaang may mang yaring masama kanila Eirenne!" Determinadong sagot nito.

" Good!" I said, " then my sacrifice wont be in vain!" Sa pag kakataong iyon ay naging maluwag na ang pakiramdam ko... i give him my most genuine smile despite the tremor that Im feeling right now.

" Your's will be a tought battle... and I wish you all the best" sabi ko bago ko sya tina likuran.

Yes!... magiging mahirap ang laban nilang dalawa... I will make sure na si Arissa ay pag sisisihan ang araw na kinalaban nya ako!..

I have made my decision and all I need to do is patiently wait before I start my move.

Mabilis ang mga hakbang ko para maka abot sa papasarang elevator, here I am inside the El trueno building para mag apply ng trabaho, 1st interview ko kanina with the HR and so far ay maganda naman ang naging pag uusap nila, a professor in ateneo recommended me here ng nalaman nya na financial ang reason ng pag drop drop out ko.

79 miss calls at bumabaha ng text messenges ang phone ko coming from Nizel, I didnt inform him about my plans.

I know na hindi rin naman nya ako tutulungan!.

Pansamantala akong naghanap ng mauupahan na apartment. I still have my own cash pero alam kong hindi din mag tatagal yun so I have to work

The elevator door opens and Nizel with his badboy smirk greets me, isang ngiti na di umaabot sa kanyang mga mata, instead his eyes are like the flickering flames of fire na tila tutupukin ang isang gamo gamo na gaya ko, drawn by its beauty and mystery combine, bahagya akong naka ramdam ng takot! Hindi para sa aking sarili kundi para sa mga mu munting usbong ng aking damdamin sa pilit kong kinikitil!.