Yirminci yüzyılın çaresizliği var yüzümde
Elimi uzatıp batırıyorum güneşi
Karla karışık gökyüzü düşerken sineme
Tırnak aralarımda yolunmuş sensizlik taneleri buluyorum
Tanrı hatasının farkına varıp ölümü yaratıyor
Cehalet ete kemiğe bürünüp çınlıyor kulağımda: şeref namus onur
Anlamış da değilim sevmişsem seni kime ne
