(MERHABA ARKADAŞLAR FARKINDAYIM İLK BÖLÜM ÇOK KISA OLDU FAKAT TELAFİ ETMEYE ÇALIŞACAĞIM VOTE YAPARSANIZ SEVİNİRİM İYİ OKUMALAR) Uyandığımda hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum tanrım! Dün gece aklıma gelince gözyaşlarım istemsizce akmaya başladı. Buranın benim odam olmadığını anlayınca hemen üstümdeki kıyafetlere baktım bana bol gelen bir t-shirt ve eşofman vardı. Kapının açılmasıyla yatakta geriye doğru sindim içeri esmer bir çocuk girdi yatakta iyice geriye doğru sindim ‘’korkma sana bir şey yapmayacağım’’dedi ‘’beni sen mi kurtardın?’’ cevap vermesini beklerken onu incelemeye başladım çok yakışıklıydı sorduğum soruyla çenesi kasıldı ‘’evet canın çok yandı mı?’’ ‘’hayır beni kurtardığın için teşekkür ederim benim gitmem lazım’’ deyip ayaklandım benim kalkmamla oda kalktı ‘’ben seni bırakırım’’ ve beni sürüklemeye başladı bileğime uyguladı hafif baskıyla inledim çünkü bileklerim dün gece morarmıştı ellerini kolumdan çekip koluma baktı ‘’dün gece mi oldu?’’ başımı evet anlamında salladım bekle burada geliyorum dedi ve içeriye girdi girmesiyle kapıya doğru koştum bilmediğim insanların evinde kalmam doğru değil belki katil yada psikopattır olabilir yani biraz yürüyüp taksiye bindim başımı cama yaslayıp düşünmeye başladım eğer o çocuk yetişmeseydi düşüncesi bile çok kötü gözlerimin dolmasını engelleyemedim bir daha bu tür etkinliklerden uzak durmalıyım derslerime odaklanmalıyım bu sene son iyi bir okul için çok çalışmalıyım. Taksicinin sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım ‘’biraz bekler misiniz içeriden para getirsem? ‘’ adam başıyla onayladı beni hemen zili çaldım Alex kapıyı açar açmaz ‘’taksicinin parasını öder misin? Kapıda’’ cevabı beklemeden hemen odama çıktım ve yatağıma gömüldüm.
…. Bir haftadır odamdan hiç çıkmadım Alex’e her şeyi anlatmıştım ve bu süre boyunca yanımdan hiç ayrılmamıştı onun sayesinde bugün daha iyiydim yaralarımın çoğu geçmişti yani insan içine çıkabilecek durumdaydım. Bir hafta içeride kalmak beni çok bunalttı biraz dışarı çıksam iyi olur merdivenlerden inerken Alex’e seslendim ‘’Alex ben çıkıyorum’’ mutfakta sanırım ses gelmiyor . Aynada kendimi süzdüm siyah kot şortum ve üzeri baskılı siyah t-shirt’tümle gayet iyi görünüyordum. ….
Uzun zamandır dışarı çıkmamak gerçekten çok berbat bir insan özgürlüğü için yaşamalı o çocuğun bana yaptıklarından sonra yataktan çıkamadım vücudum çürüklerle doluydu hala var ama o kadar çok değil. İlerideki starbucksı görünce oraya doğru adımlarımı hızlandırdım. Starbucks’tan ışık hızıyla elimde bir milkshakele çıktım. Hava kararmaya başlamış ve ağır düşüncelere dalmıştım ki yanımda duran arabayla irkildim. Arabadan inen kişiyi görmemle hızlı hızlı yürümeye başladım tanrım! Niye peşimden geliyor. Koşmaya başlamamla kolumu tutup soğuk duvara yapıştırması bir oldu ela gözleri ateş saçıyordu. ‘’Niye kaçıyorsun?’’ dedi. Zayn evet bu psikopattan ne kadar kaçsamda yakalandım. ‘’B-bırak beni’’ kolumdan tutarak beni arabaya sürüklemeye başladı gerçek anlamda sürüklemeden bahsediyoruz kapıyı açıp arabanın içine fırlattı. Ağzımıda açıp konuşamıyorum ki korkudan. Kendiside binip arabayı sürmeye başladı ben sonunda ağzımı tutamayıp konuşmaya başladım ‘’Nereye gidiyoruz indir beni ‘’ dememle bağırmaya başladı ‘’kes sesini gidince görürsün.’’ Bağırmasıyla yerime iyice sindim kimse bana bağıramaz pislik ‘’gitmeyeceğim bırak beni ‘’ beni dinlemedi bile başımı cama dayayıp düşünmeye başladım benden ne istiyor ki? Acaba Alex’e mesaj atsam mı ? gizlice telefonumu cebimden çıkartım gördüğüm mesajla dondum kaldım
Gönderen:Christian
Bebeğim beni çok özlediğini duydum yakında oradayım Bradford iyi seçim xxxC
Hemen telefonumu kapatıp cebime koydum yüzümün bembeyaz kesildiğini hissettim hayır geri dönemez o günleri tekrar yaşayamam gözlerim istemsizce dolmaya başladı adını bilmediğim çocuk endişeyle bana bakıp ‘’Elisha iyi misin?’’ ellerimle gözlerimi silip iyiyim anlamında başımı salladım ‘’adın ne?’’ ‘’Zayn Malik’’ kafamı sallayarak ‘’Zayn lütfen beni evime götür’’ gözünü yoldan ayırmayarak ‘’ne olduğunu anlatmadan hiçbir yere gidemezsin’’ kimseye anlatamam ki sonunda büyük bir evin önünde durdu benim kapımı açıp kucağına aldı sesimi çıkarmadım ağlamya devam ettim başımı göğsüne yasladım bir yabancının kucağında durmam çok tehlikeli bir davranış fakat bu halde hiç bir şey düşünemiyorum tek düşünebildiğim Christian’ın elinden nasıl kurtulacağım.Hıçkırıklarla ağlamaya başladım kurtulamayacaktım bırakmazdı.Zayn saçlarımı okşayarak beni sakinleştirmeye çalışıyordu.Telefonumun mesaj sesi odada yankılandı Zayn cebimden almak için hamle yapmıştı ama onu engelledim çünkü kesin Christian’dı ‘’s-sorun yok ben bakarım’’ ellerim titrerken cebimden telefonu çıkardım tam bakacaktım ki Zayn elimden telefonu aldı hemen elinden almaya çalıştım ki bağırarak ‘’bırak şu telefonu’’ başımı yastığa gömüp ağlamaya başladım. Christian hayatımı tekrardan mahvedecek eskiden aynı okuldaydık bana aşıktı ama ben onu sevmiyordum o yüzden hayatımı cehenneme çevirdi yanımda erkek görse onları öldüresiye dövüyordu onu sevmediğimi söylediğimde ise beni dövmüştü. Bardağı taşıran son damla ise sarhoş olduğu bir gün evimi basıp bana saldırmaya çalışmasıydı o günden sonra ailemi ikna edip Bradford’a taşınmaya karar vermiştim bir yıl önce tam beni unuttu derken yine ortaya çıktı.Zayn’in telefonumu duvara atmasıyla kendime geldim korkarak başımı ona doğru çevirdim ‘’kim bu piç niye ağlııyorsun?’’ diye kükremeye başladı ben korkarak geriye doğru sinmeye başladım ve daha şiddetli ağlamaya başladım ban sarılmaya başladı ‘’şşt geçti bebeğim hadi anlat bana’’ biraz öyle kaldıktan sonra çoğu bölümü es geçerek anlattım beni sevdiğini peşimden ayrılmadığını söyledim ‘’sana yaklaşamaz bundan sonra korkma’’ ona baktım ‘’nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?’’ bunu sormamla gülümseyerek çok güzel gülüyordu ‘’Çünkü Zayn Malik’in kızına kimse dokunamaz’’
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Bad Boy
FanfictionBaşıma bunların geleceğinden habersizdim hoş haberim olsada değişmezdi ona aşıktım ona bağımlıydım o benim kötü çocuğumdu.